شراکتی وضو نگیرید!

وقت نماز رسیده بود، مأمون دستور داد برایش آب بیاورند تا وضو بسازند غلامان تشت
و تنگ را در کنار مسند شاهانه ی مأمون حاضر کردند امام رضا علیه السلام و افرادی که
آنجا حضور داشتند با کمال تعجب مشاهده کردند که مأمون در وضو گرفتن، از غلامان کمک
می گیرد. آنها می دانستند که مأمون – خلیفه ی عباسی – فرد نادان و یا ناتوانی نیست
بلکه از سر خودخواهی و بی مبالاتی نسبت به احکام دین به این کار اقدام کرده
است.

امام رضا علیه السلام که از غرور و خودپسندی مأمون آگاه بود، فرصت را غنیمت شمرد
و به روش وضو گرفتن او ایراد گرفت. مأمون که سعی می کرد خود را خونسرد نشان دهد به
حضرت عرض کرد: آیا دلیلی بر اعتراض خود داری؟ حضرت فرمود: بلی. آنگاه این آیه را
تلاوت فرمود: َمَنْ کَانَ یرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ
فَلْیعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا یشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ
أَحَدًا(الکهف/110)یعنی: «پس هر که به لقای
پروردگارش امید دارد باید کاری شایسته انجام دهد و هیچ کس را در عبادت پروردگارش
شریک نکند».

مأمون دانست که با کمک گرفتن از دیگران در عبادت خداوند شریک گرفته است سپس
دستور داد غلامان کنار روند و خود از نو وضو ساخت و با این عمل خود، فرمایش حضرت را
تأیدد کرد.(2)

مطهّرون نقیّاتٌ ثیابُهم                         تجری الصّلاةُ
علیهم اینما ذکروا

پی نوشتها:

1- کهف/ 110.

2- ر.ک: ماهنامه ی بشارت شماره 5/30 به نقل از: بحار الانوار 67/222. کشف الغمّه
3/109.

فوق العادست !!! نقاشی
هایی که
تا به حال ندیدی...

هنر به این میگن!
نقاشی های آخر
دیگه آخر 4 بعدیه!!!

برای مشاهده عکس ها در ابعاد واقعی آنها را
در کامپیوتر خود
ذخیره (save)  نمایید.

 

---

 

---

---

 

---

 

---

 

 

---

---

 

---

 

---

 

---

---

 

 

---

 

---

 

تو بگو ای دوست

در نظرت رسم مروت این است؟؟؟

بخدا از تو دلم چرکین است

خیر خواهی تو مارا همه جا رسوا کرد

کار صد دشمن ما را

همه دل سوزی تو یکجا کرد

درد این است

درد این است که اینگونه چرا با ما کردی

با دل ما دوستیت بد تا کرد

افرین بر تو رفیق

چه بلایی بر سرم آوردی

افرین لطف نمودی و محبت کردی

مزد یکرنگی ما را دادی

این مرام که و فرمان کدام آیین است

از چه پیغمبر و مبعوث کدامین دین است

به همان دین قسم از تو دلم چرکین است

هرکجا بنشستی  با نصیحت گونه

حرف خود را زدی و بال و پرش را چیدی

خود چنان بنمودی که بگویند دلش میسوزد

با همان حالت دلسوزی خود

در دل آنکه تورا نشناسد

تخم بد بینی و شک پاشیدی

آری ای یار شفیق

با همین شیوه دیرینه خود

فریاد رسوایی مارا توی هر وبلاگ زدی

تو همه پیچ و خم این ره بد را بلدی

آری ای دوست دگر جام دلت پر زشراب کین است

از تو بگذار بگویم که دلم چرکین است

با تو یکرنگ چه کسی ساده همچو کف دست

جز دل عاشق و دیوانه من

لااقل با من افسرده بگو

تو چه دیدی از من یا چه کردم با تو

اول ای دوست بگو:

چه جسارت چه خطایی سر زد

که همان دست که صد بار فشردم آنرا

از قفا بر کمرم خنجر زد

چه خطایی کردم

محرم راز تو غیر از من دیوانه که بود؟
یا بجز من به ره دوستیت همقدم و همدم و مردانه که بود

خود مگر ندیدی ز کسان نامردی

یا که خود کم کردی بهرشان نامردی

ز رفیقان دروغ چندین بار دیدمت دل سردی

عزیزم در عجبم

که چرا آنچه آنان با تو کردن.. تو با ما کردی

از تو شرمنده اگر میگویم

چکنم دست خودم نیست

دلم چرکین است