»» السلام ای سلطان عشق ،امام رضا
السلام ای حضرت سلطان عشق
یا علی موسی الرضا ، ای جان عشق
السلام ای بهر عاشق سرنوشت
السلام ای تربتت باغ بهشت
بهشت
بر روی رضـا شمـس امامت صلـوات
بر شافع ما روز قیامـت صـلوات
در شـام ولادتـش که شادنـد همـه
بفرست بر این روح کرامت صلوات صلواتاللهّمَ صَلّ عَلی عَلی بنْ موسَی الرّضا المرتَضی
الامامِ التّقی النّقی و حُجَّّتکَ عَلی مَنْ فَوقَ الارْضَ
و مَن تَحتَ الثری الصّدّیق الشَّهید
صَلَوةَ کثیرَةً تامَةً زاکیَةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَه
کافْضَلِ ما صَلّیَتَ عَلی اَحَدٍ مِنْ اوْلیائِکَ.
خدایا رحمت فرست بر علی بن موسی الرضا امام با تقوا و پاک و حجت تو بر هر که روی زمین است
و هر که زیر خاک، رحمت بسیار و تمام با برکت و پیوسته و پیاپی و دنبال
هم چنان بهترین رحمتی که بر یکی از اولیائت فرستادی
امروز صبای دل را با عبیر ارادت به جانب انیس نفوس و آفتاب توس، روان کردم و جان نیز بی اجازت یار، راهی شد.
امروز شمع شعف در شبستان آرزوهایم فروزان شده و آهوی رمیده ی اشتیاقم ضمانت دلدار می جوید.
امروز وصال دست قنوت با ضریح زیبای رضا، نیاز را به ضیافت سحاب سخاوت می خواند.
مشهد، تنها قطعه ای پاک از بسیط خاک نیست؛ عرش نامتناهی رحمان و عطای بی انتهای سبحان است و کعبه ی اهل زمین و بیت المعمور ساکنان آسمان.
مشهد، کربلای رضاجویان عاشورایی است.
سلام بر تو ای خورشید خورشیدها و ای مونس جان ها!
سلام بر تو ای یاور مستمندان!
درود نرگس و تحیت شمشاد و سپاس یاس و سلام سپیدار بر آستان قدسی ِ پناه ضعیفان و بارگاه باهر کرامت یار و رواق رفیع شفاعت.
ای اولین غریب ارض و هشتمین قریب عرش!
ذره ای از غبار قدومت را به سایه ی طوبی و بهشت برین نمی دهیم.
ضریحت مأمن وفاست و حرم پاکت عطر جانبخش ولا دارد.
ای کلید حصن «لا اله الا الله»!
ای ولیّ عهد عشق و مولای عاشقان!
عمرمان در آرزوی اشارتی از خمار دیدگانت گذشت و بانگ دلبستگی مان به وجاهت سیمای دلربایت تا فراسوی کائنات رسید.
ذکر محفل وارستگان و عارفان، نام زیبای «رضا» ست.
یاد تو قرار از دل می رباید و مرهم لطفت زخم های کهنه ی کالبد بیمار عشق را مداوا می کند.
مهرورزی تو با میهمانان حریم عرشی ات شهره ی شهرها و دیارهاست.
رهسپاران حرم قدسی ات به تو محتاجند و مشتاق.
حرم تو قبله ی حاجات و زیارتت سبز ترین لحظه ی مناجات است.
سلام بر تو ای امام مهربان.
عزت ما از روشنایی آستان پر فروغ توست.
نگاهی گذرا به زندگانی امام رضا (ع)
حضرت على بن موسى الرضا علیه‌السلام - در روز یازدهم ذیقعده سال 148 هجرى دیده به جهان گشود. مادر او بانویى با فضیلت بنام «تُکْتَمْ» بود که پس از تولد حضرت، از طرف امام کاظم علیه‌السلام -«طاهره» نام گرفت.
کنیه او «ابوالحسن» و لقبش «رضا» است. او پس از شهادت پدر بزرگوارش در زندان بغداد (در سال 183 هجرى) در سن 35 سالگى عهدهدار مقام امامت و رهبرى امّت گردید
امامت و خلفای معاصر حضرت
مدت امامت آن حضرت بیست سال بود که ده سال آن معاصر با خلافت «هارون الرشید»، پنج سال معاصر با خلافت «محمد امین»، و پنج سال آخر نیز معاصر با خلافت «عبدالله المأمون» بود.
امام تا آغاز خلافت مأمون در زادگاه خود، شهر مقدس مدینه، اقامت داشت، ولى مأمون پس از رسیدن به حکومت، حضرت را به خراسان دعوت کرد و سرانجام حضرت در ماه صفر سال 203 هجرى قمرى (در سن 55 سالگى) به شهادت رسید و در همان سرزمین به خاک سپرده شد.
سبک زندگی رضامندانه
• هیچ وقت کلام کسی را قطع نکرد تا او خودش صحبت را به پایان برساند
• هیچ وقت حاجت کسی را که برآوردنش برایش مقدور بود، رد نکرد
• هیچ وقت در حضور کسی پایش را دراز نکرد
• هیچ وقت نشد که با کسی همنشین باشد و در مقابل او تکیه بدهد
• خنده او همیشه تبسم بود
• وقتی سفره پهن می کردند، خدمتکاران را هم صدا می زد، حتی دربان را و حتی مسؤل اصطبل را. باید همه سر سفره حاضر می شدند و حضرت با آنها غذا می خورد.
• شب ها کم می خوابید. بیشتر شب ها از اوایل شب تا صبح بیدار بود.
• خیلی روزه می گرفت
• مراقب بود روزه پنج شنبه اول ماه و پنج شنبه آخر ماه و چهارشنبه وسط ماه را حتماً بگیرد. می گفت برابر روزه همه دهر است.
• خیلی صدقه می داد. صدقه را بیشتر شب ها و در تاریکی می داد.
• تابستان ها روی حصیر می نشست و زمستان ها روی پوست. لباس های زبر می پوشید اما برای دیدن مردم که می آمد، زینت می کرد.
• یک روز عرفه تمام مال خودش را بخشش کرد. فضل بن سهل گفت: این کار غرامت (خسارت) است. فرمود: «چیزی را که با آن اجر و کرامت به دست می آوری غرامت به حساب نیاور»
• در مجلس خودش نشسته بود. عده زیادی دور ایشان جمع شده بودند. از حلال و حرام می پرسیدند. مرد قدبلند و گندمگونی وارد شد. به حضرت سلام داد: السلام علیک یابن رسول الله من از دوستداران تو و پدران توام. از حج برمی گردم. یک منزل مانده که به شهر خودم برسم اما مخارج سفرم را گم کرده ام. اگر لطف کنید و به اندازه یک منزل به من خرجی بدهید وقتی به شهر خودم رسیدم به همان اندازه به جای شما صدقه می دهم. من در شهر خودم آدم مستحقی نیستم.
حضرت فرمود:« خدا رحمتت کند. بنشین»
نشست تا همه رفتند. دو سه نفر باقی ماندند. حضرت فرمود: «اجازه می دهید به خانه بروم؟» و داخل حجره شد. مدتی گذشت. دست مبارکش را از بالای در بیرون آورد. فرمود: «کجاست آن مرد خراسانی؟»
مرد گفت: همین جا هستم.
فرمود: «این دویست اشرفی را بگیر تا کمک خرج خودت و اهل و عیالت باشد. این ها را تبرکاً از من قبول کن. لازم نیست به جای من صدقه بدهی. حالا برو که نه من چهره تو را ببینم نه تو چهره مرا ببینی!»
مرد گفت: فدایت شوم. این خیلی زیاد است. حالا چرا چهره مبارک را می پوشانی؟
فرمود: «نمی خواهم به خاطر برآورده کردن حاجت تو، ذلت مسألت را در چهره ات ببینم!»
• علم و نور و فضیلت و حکمت، این است.
این گونه می گفت:
• می گفت: «دوست هر مردی عقل اوست و دشمن او نادانی اوست»
• می گفت: «ما اهل بیتی هستیم که هر وقت به کسی وعده ای بدهیم آن را مثل دِین خودمان می دانیم و حتماً آن را ادا خواهیم کرد.»
• از او پرسیدند: چگونه صبح کردی؟
گفت: «صبح کردم در حالی که عمرم پیوسته در حال کم شدن بود، هر عملی که انجام داده ام ثبت شده بود، مرگ در گردنم بود و آتش پشت سرم و نمی دانم چه خواهد شد!»
• می گفت: «هرکس به روزی کم خدا راضی شود خدا به عمل کم او راضی می شود»
• می گفت: «اولین عملی که از انسان مورد محاسبه و بررسی قرار می گیرد نماز است، چنانچه صحیح و مقبول واقع شود، بقیه عبادات و اعمال نیز قبول می گردد وگرنه مردود خواهد شد
• می گفت: «شیعیان ما کسانی هستند که تسلیم امر و نهی ما باشند. گفتار ما را سرلوحه زندگی ـ در عمل و گفتارـ خود قرار دهند، مخالف دشمنان ما باشند و هرکه چنین نباشد از ما نیست.»
• می گفت: «رحمت خدا بر کسی باد که امر ما را زنده نماید. سؤال کردند چگونه؟ فرمود: علوم ما را فرا گیرد و به دیگران بیاموزد»
ـ یک نفر می گفت: پول زیادی برای امام رضا(ع) بردم. فکر می کردم خیلی خوشحال شود اما اثری از خوشحالی در چهره اش ندیدم. ناراحت شدم. با خود گفتم: برایش چنین پولی می آورند و خوشحال نمی شود. امام به غلامش فرمود: «آفتابه لگن بیاور.» بعد نشست و دستش را جلو آورد. به غلام گفت: «آب بریز» دیدم همین طور طلا بود که از بین انگشتان دستش می ریخت. امام رو به من کرد و فرمود: «کسی که این گونه است به پولی که تو برایش می آوری اعتنا نمی کند.»
مدینه که بود...
ـ احمد بن عمر حلال می گوید:
شنیدم کسی در مکه اسم حضرت رضا(ع) را می آورد و به ایشان دشنام می دهد. به مکه رفتم. کاردی خریدم و سوگند خوردم که هرگاه آن مرد از مسجد خارج شداو را بکشم.(برگرفته از منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ج 2)
امام هشتم را بهتر بشناسیم..
**خزینه علم الهی
احتجاجات و مباحثات حضرت رضا (علیه السلام) با فرقه هاى مختلف در مجلس مأمون، مقام علمى آن حضرت را آشکار مىکند. چنانکه بارها مأمون مىگفت: ما اعلم احداً افضل من هذا الرجل على وجه الارض.هیچ کس را در روى زمین داناتر از این مرد (حضرت رضا) نمىدانم.
فرید وجدى در دایرة المعارف خود، در ذیل کلمه رضا مىگوید: «مأمون سى و سه هزار نفر از بزرگان طوایف و فرق مختلفه را جمع کرد و از آنان خواست که لایقترین افراد را از میان خود انتخاب کنند تا ولایتعهدى را به او واگذار نماید. همه آن سى و سه هزار نفر، در مورد على بن موسى الرضا اتفاق نمودند.»
**آگاهی امام به زبانهای مختلف
یکی از مظاهر شخصیت علمی امام رضا (علیه السلام) که شگفتی اطرافیان و شاهدان را همراه داشت، آشنایی کامل حضرت، به زبانهای مختلف بود. امام در مجامع علمی به هنگام مناظره و یا در نشستهای معمولی در پاسخگویی به اشخاصی که از بلاد دیگر حضور ایشان شرفیاب می‌شدند، با زبان متداول و رسمی مخاطب با وی به گفت و گو می‌پرداختند.
اباصلت هروی می‌گوید: «امام رضا (علیه السلام)، با مردم به زبان خودشان سخن می‌گفت. به خدا سوگند که او، فصیح‌ترین مردم و داناترین آنان به هر زبان و فرهنگی بود.»
اباصلت همچنین می‌گوید: عرض کردم: ای فرزند رسول خدا، من در شگفتم از این همه اشراف و تسلط شما به زبانهای گوناگون!
امام فرمودند: «من حجت خدا بر مردم هستم. چگونه می‌شود، خداوند فردی را حجت بر مردم قرار دهد، ولی او زبان آنان را درک نکند. مگر سخن امیرم?منان علی به تو نرسیده است که فرمود: به ما «فصل الخطاب» داده شده است و آن چیزی جز شناخت زبانها نیست.»
**نشانه مردانگی و انسانیت
از حضرت رضا (علیه السلام) مطلبى نقل است که ما به عنوان حسن ختام این نوشتار آن را برای شما عزیزان ذکر می کنیم:
امام رضا علیه السلام به نقل از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: شش چیز از مردانگی و انسانیت است، سه چیز در حضر و سه چیز در سفر.
اما آن سه که در حضر است : اول تلاوت کتاب خدا (قرآن مجید)، دوم آباد کردن مساجد خدا و سوم یافتن دوستانی در راه خدا ، و آن سه چیز که در سفر است عبارتند از: اول انفاق کردن از توشه، دوم نیک خلقی و سوم بذله گویی در غیر معاصی. (کتاب عیون اخبار الرضا ، ابن بابویه، ج 2)
**نماز نوجوانان
حسن بن قارن می‌گوید: از امام رضا(علیه السلام) در مورد شخصی پرسیدند که پسر نوجوانش را به انجام نماز وادار میکند و این فرزند گاهی نماز را ترک میکند. امام فرمودند: این پسر چند سال دارد؟ گفتند: آقا، 8 ساله است. حضرت رضا (علیه السلام) با تعجب فرمودند: سبحان اللّه! 8 ساله است و نمازش را ترک میکند؟! گفته شد! بچه است گاهی خسته و ناراحت می‌شود. امام فرمودند: هر طوری که راحت است نمازش را بخواند. (وسائل الشیعه، ج 4، ص 20)
**آداب نماز
امام رضا (علیه السلام) در مورد آداب نماز فرمودند: اگر برای نماز ایستادی تلاش کن با حالت کسالت و خواب آلودگی و سستی و تنبلی نباشد. بلکه با آرامش و وقار نماز را بجای آور و بر تو باد که در نماز خاشع و خاضع باشی و برای خدا تواضع کنی و خشوع و خوف را برخود هموار سازی در آن حال که بین بیم و امید ایستادهای و پیوسته با طمأنینه و نگران باشی. همانند بنده گریخته و گنهکار که در محضر مولایش ایستاده ، در پیشگاه خدای عالمیان بایست. پاهای خود را کنار هم بگذار و قامتت را راست نگهدار و به راست و چپ توجه نکن! و چنان باش که گوئی خدا را میبینی، که اگر تو او را نمیبینی او تو را میبیند. (فقه الرضا(ع)، ص 101)
سخنانی دلنشین از امام رضا (ع)
1- آثار گریه ی بر امام حسین(ع)
اگر بر حسین بگریی چندان که اشک هایت بر گونه ات جاری شود خداوند هر گناهی را که مرتکب شده ای می آمرزد. [بحارالانوار ج44 ص286]
2- اندوه در روز عاشورا
«هر کس در روز عاشورا روز مصیبت و اندوه و گریه اش باشد خداوند روز قیامت را روز شادی و سرورش گرداند.»[ میزان الحکمه ح13011]
3- فواید زیارت امام رضا(ع)
«هیچ یک از دوستان مرا با شناخت حقم زیارت نمی کند مگر این که در روز قیامت شفاعتم از او پذیرفته می شود.» [وسائل الشیعه ج10 ص433]
4- ترک دنیا
«از ما نیست آن که دنیای خود را برای دینش و دین خود را برای دنیایش ترک گوید»[بحارالانوار ج78 ص346]
5- دعا کردن بدون تلاش
«هر کس از خدا توفیق بخواهد و تلاش نکند خود را مسخره کرده است.»
6- راهکار امور
«آن که کار را از راهش بجوید نمی لغزد و اگر بلغزد راه چاره دارد» [نزهة الناظر ص137]
7- سلام نامناسب به فقیر
هر کس فقیر مسلمانی را ملاقات کند و برخلاف سلامی که بر ثروتمندان می کند او را سلام گوید روز قیامت خدا را در حالی ملاقات کند که بر او خشمگین باشد. [عیون اخبار الرضا ج1 ص52]
8- حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف
«هنگامی که حضرت مهدی علیه السلام ظهور کند زمین به نور پروردگارش روشن می شود»[بحارالانوار ج52 ص321]
(گنجینه مقدس، حسین مقدسی امیری)
پاسخ امام رضا علیه السلام به چند پرسش
**پرسیدند:خدا چگونه و کجاست؟
امام فرمود: اساسا این تصورى غلط است،زیرا خداوند مکان را آفرید و خود مکان نداشت،و چگونگى ها را خلق کرد و خود از چگونگى و ترکیب بر کنار بود،پس خدا باچگونگى و مکان شناخته نمى شود،و به حس در نمى آید،و به چیزى قیاس و تشبیه نمى گردد.
**چه زمانى خدا بوجود آمده است؟
امام: بگو چه زمانى نبوده تا بگویم چه وقت بوجود آمده است.
**ممکن است خدا را براى ما توصیف کنید؟
امام: آنکه خدا را با قیاس توصیف کند همیشه در اشتباه و گمراهى است و آنچه مى گوید ناپسند است،من خدا را به آنچه خود تعریف و توصیف فرموده است تعریف مىکنم بدون آنکه از او رؤیتى یا صورتى در ذهن داشته باشم:«لا یدرک بالحواس» خدا با حواس آفریدگان درک نمى شود،«و لا یقاس بالناس» به مردم قیاس نمى شود،«معروف بغیرتشبیه» بدون تشبیه شناخته مىشود،در عین علو مقام به همه نزدیک است،بدون آنکه بتوان همانندى براى او معرفى کرد،به مخلوقات خود مثال زده نمى شود،«و لا یجور فى قضیته در حکم و قضاوت خود بر کسى ستم نمىکند...به آیات و نشانه ها شناخته مى گردد[مسند الامام الرضا ج 1 ص 47- 10]
**آیا ممکن است زمین بدون حجت و امام بماند؟
امام: اگر یک چشم بر هم زدن زمین از حجت خدا و امام خالى بماند همه ى زمینیان را فروخواهد برد.
**ایمان و اسلام چیست؟
امام: حضرت باقر العلوم فرمودند:ایمان مرتبه اى بالاتر از اسلام،و تقوى مرتبه ای برتر از ایمان و یقین مرتبه ای برتر از تقوى است،و چیزى کمتر از یقین میان مردم تقسیم نشده است[ مسند الامام الرضا ج 1 ص 258 ]
**یقین چیست؟
امام: توکل به خداى متعال و تسلیم در برابر اراده و خواست او،و رضایت به قضاى الهى،و واگذارى امور خویش به خدا و از او مصلحت خواستن [مسند الامام الرضا ج 1 ص 258 ]
**آیا حضرت ابراهیم که گفت:«و لکن لیطمئن قلبى در دل خود تردیدى داشت؟
امام:نه ابراهیم یقین داشت،و منظورش این بود که خدا بر یقین او بیافزاید.[مسند الامام الرضا ج 1 ص 315]
فضیلت دو رکعت نماز در حرم امام رضا (ع)
اباصلت هروى گفت: حضرت رضا(ع) مىفرمود: من به زودى مظلومانه با سم کشته مىشوم و قبرم کنار قبر هارون خواهد بود. خداوند تربت مرا محل رفت و آمد شیعیان و اهل بیتم قرار خواهد داد؛ هر کس مرا در غربتم زیارت کند، بر من واجب خواهد شد که در روز قیامت او را زیارت کنم .
قسم به آن کسى که محمد(ص) را گرامى داشته و او را میان جهانیان به نبوت برگزیده است؛ هر کس در کنار قبرم دو رکعت نماز بگزارد خداوند گناهانش را مىآمرزد.
زائران قبر من در روز قیامت گرامیترین وارد شوندگان بر خداى تعالى هستند هر مؤمنى که مرا زیارت کند و در راه زیارت قطرهاى از آسمان بر صورتش بچکد، خداوند بدنش را بر آتش جهنم حرام مىکند. (بحارالانوار، ج 102، ص 36.)
10 توصیه حضرت آیت‌الله بهجت برای زیارت امام رضا(ع)
1- زیارت شما قلبی باشد. در موقع ورود اذن دخول بخواهید، اگر حال داشتید به حرم بروید. هنگامی که از حضرت رضا علیه‌السلام اذن دخول می‌طلبید و می‌گویید:
«أ أدخل یا حجة الله: ای حجت خدا، آیا وارد شوم؟»
زیارت امام رضا علیه‌السلام از زیارت امام حسین علیه‌السلام بالاتر است، چرا که بسیاری از مسلمانان به زیارت امام حسین علیه‌السلام می‌روند ولی فقط شیعیان اثنی عشری به زیارت حضرت امام رضا علیه‌السلام می‌آیند.
2- به قلبتان مراجعه کنید و ببینید آیا تحولی در آن به وجود آمده و تغییر یافته است یا نه؟ اگر تغییر حال در شما بود، حضرت علیه‌السلام به شما اجازه داده است. اذن دخول حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام گریه است، اگر اشک آمد امام حسین علیه‌السلام اذن دخول داده‌اند و وارد شوید.
3- اگر حال داشتید به حرم وارد شوید. اگر هیچ تغییری در دل شما به وجود نیامد و دیدید حالتان مساعد نیست، بهتر است به کار مستحبی دیگری بپردازید. سه روز روزه بگیرید و غسل کنید و بعد به حرم بروید و دوباره از حضرت اجازه ورود بخواهید.
4- بسیاری از حضرت رضا علیه‌السلام سؤال کردند و خواستند و جواب شنیدند، در نجف، در کربلا، در مشهد مقدس،- هم همین طور – کسی مادرش را به کول می‌گرفت و به حرم می‌برد. چیزهای عجیبی را می‌دید.
5- ملتفت باشید! معتقد باشید! شفا دادن الی ماشاءالله به تحقق پیوسته. یکی از معاودین عراقی غده‌ای داشت و می‌بایستی مورد عمل جراحی قرار می‌گرفت. خطرناک بود، از آقا امام رضا(ع) خواست او را شفا بدهد، شب، حضرت معصومه علیهاالسلام را در خواب دید که به وی فرمود: «غده خوب می‌شود. احتیاج به عمل ندارد!» ارتباط خواهر و برادر را ببینید که از برادر خواسته، خواهر جوابش را داده است.
6- همه زیارتنامه‌ها مورد تأیید هستند. زیارت جامعه کبیره را بخوانید. زیارت امین الله مهم است. -قلب شما- این زیارات را بخواند. با زبان قلب خود بخوانید. لازم نیست حوائج خود را در محضر امام علیه‌السلام بشمرید. حضرت علیه‌السلام می‌دانند! مبالغه در دعاها نکنید! زیارت قلبی باشد. امام رضا علیه‌السلام به کسی فرمودند: «از بعضی گریه‌ها ناراحت هستم!»
7- یکی از بزرگان می‌گوید، من به دو چیز امیدوارم؛ نخست آنکه قرآن را با کسالت نخوانده‌ام. بر خلاف بعضی که قرآن را آنچنان می‌خوانند که گویی شاهنامه می‌خوانند. قرآن کریم موجودی است شبیه عترت. دوم، در مجلس عزاداری حضرت سیدالشهداء گریه کرده‌ام.
حضرت آیت‌الله العظمی بروجردی رحمة‌الله علیه مبتلا به درد چشم شدند، فرمودند: «در روز عاشورا مقداری از گِلِ عزاداری امام حسین علیه‌السلام را بر چشمان خود مالیدم، دیگر در عمرم مبتلا به درد چشم نشدم و از عینک هم استفاده نکردم!»
پس از حادثه بمب گذاری در حرم مطهر حضرت رضا علیه‌السلام حضرت به خواب کسی آمدند، سؤال شد.
«در آن زمان شما کجا بودید؟ فرمودند: کربلا بودم.»
این جمله دو معنی دارد:
معنی اول این که حضرت رضا علیه‌السلام آن روز به کربلا رفته بودند.
معنی دوم یعنی این حادثه در کربلا هم تکرار شده است. دشمنان به صحن امام حسین علیه‌السلام ریختند و ضریح را خراب کردند و در آنجا آتش روشن کردند!
8- کسی وارد حرم حضرت رضا علیه‌السلام شد، متوجه شد سیدی نورانی در جلوی او مشغول خواندن زیارتنامه می‌باشد، نزدیک او شد و متوجه شد که ایشان اسامی معصومین – سلام الله علیهم – را یک یک با سلام ذکر می‌فرمایند. هنگامی که به نام مبارک امام زمان ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ رسیدند سکوت کردند! آن کس متوجه شد که آن سید بزرگوار خود مولایمان امام زمان سلام الله علیه و ارواحنا له الفداء است.
9- در همین حرم حضرت رضا علیه‌السلام چه کراماتی مشاهده شده است. کسی در رؤیا دید که به حرم حضرت رضا علیه‌السلام مشرف شده و متوجه شد که گنبد حرم شکافته شد و حضرت عیسی و حضرت مریم علیهماالسلام از آنجا وارد حرم شدند. تختی گذاشتند و آن دو بر آن نشستند و حضرت رضا علیه‌السلام را زیارت کردند.
روز بعد آن کس در بیداری به حرم مشرف شد. ناگهان متوجه شد حرم کاملاً خلوت است! حضرت عیسی و حضرت مریم علیهماالسلام از گنبد وارد حرم شدند و بر تختی نشستند و حضرت رضا علیه‌السلام را زیارت کردند. زیارتنامه می‌خواندند. همین زیارتنامه معمولی را می‌خواندند! پس از خواندن زیارتنامه از همان بالای گنبد برگشتند. دوباره وضع عادی شد و قیل و قال شروع شد حال آیا حضرت رضا علیه‌السلام وفات کرده است؟
10- حرف آخر این که: عمل کنیم به هر آنچه که می‌دانیم. احتیاط کنیم در آنچه خوب نمی‌دانیم. با عصای احتیاط حرکت کنیم. (کتاب «برگی از دفتر آفتاب» )
اشعار و بسته پیامکی به مناسبت ولادت امام رضا( ع)
به گوش دل ندا آمد، که یار دلربا آمد / به درد ما دوا آمد، رضا آمد، رضا آمد
خدا داد آنچه را وعده، بشد در ماه ذیقعده / که آمد بهترین بنده، رضا آمد، رضا آمد
بباید مفرشی از نور، ز تار گیسوان حور / که آمد قبلة منظور، رضا آمد، رضا آمد
فروغ زهرة زهرا، ز «نجمه» تافت بر دنیا / که خورشید جهان آرا، رضا آمد، رضا آمد
زمین رفت و بهشت آمد، که زیبا جای زشت آمد / گل مینو سرشت آمد، رضا آمد، رضا آمد
چو عیسی میکند احیا، چو موسی باید بیضا / ز نسل حیدر و زهرا، رضا آمد، رضا آمد
**** **** **** **** ****
ذیقعــده شد و بهار ایـــران آمد
در مشهد و قم دو گنج پنهان آمد
در روز یکم کریمه آل رسول
در یازدهم شاه خراسان آمد . .
**** **** **** **** ****
عزیزا خدایت اگر داد تمکین
برو طوس پابوس شاه سلاطین
بگو با تضرّع به آهنگ شیرین
سلام على آل طه و یاسین
میلاد امام رضا علیه السلام مبارک باد
**** **** **** **** ****
حق، معرفت به هر نگاهم داده / در حلقه ی عشق خویش راهم داده
اینها همه علتش فقط یک چیز است / ایرانی ام و رضا پناهم داده . . .
**** **** **** **** ****
بر روی رضا شمس امامت صلوات
بر شافع ما روز قیامت صلوات
در شام ولادتش که شادند همه
بفرست بر این روح کرامت صلوات صلوات
میلاد امام رضا مبارک باد
**** **** **** **** ****
گویند زیارت تو حج فقراست
بر گنبد و بارگاهت از دور سلام …
**** **** **** **** ****
قلبى شکست و دور و برش را خدا گرفت/ نقاره مىزنند ، مریضى شفا گرفت
چشمى کنار اینهمه باور نشست و بعد/ عکسى به یادگار از این صحنه ها گرفت
دارم قدم قدم به تو نزدیک مى شوم/ شعرم تمام فاصله ها را فرا گرفت
دارم به سمت پنجره فولاد مى روم/ جایى که دل شکست و مریضى شفا گرفت
**** **** **** **** ****
باید تو را به جان جوادت قسم دهد
یعنی که هشت زائرتان در گرو نه است !
**** **** **** **** ****
ما را کرمش داد ز هر غصه نجات
بر معرفت و مرام سلطان صلوات
**** **** **** **** ****
حتما قرار شاه و گدا هست یادتان
همان شب که زدم دل به نامتان
مشهد ، حرم ، ورودی باب الجواد
آقا عجیب دلم گرفته برایتان …
**** **** **** **** ****
دل من گم شد ، اگر پیدا شد / بسپارید امانات رضا (ع)
و اگراز تپش افتاد دلم / ببریدش به ملاقات رضا (ع)
از رضا (ع) خواسته ام تا شاید / بگذارد که غلامش بشوم
همه گفتند محال است اما / دلخوشم من به محالات رضا (ع)
»» لیست کل یادداشت های این وبلاگ
سال جدیدسال نو مبارکروز پزشک گرامیبادرمضان...میلاد نور مبارک.......اس ام اس ولادت حضرت ابوالفضل (ع) و روز جانباز27رجب عید مبعث پیامبر اکرم (ص)بر تمامی مسلمانان مبارکاشیایی پرکاربرد که کثیفتر از کاسه توالت هستند!7 نکته درباره آلرژی4 قانون در مصرف دارو[عناوین آرشیوشده]
