سلام

جوان ثروتمندی نزد یک انسانی وارسته رفت و از او اندرزی برای
زندگی نیک خواست.

مرد او را به کنار پنجره برد و پرسید:
- "پشت پنجره چه می
بینی؟"
"آدمهایی که میآیند و میروند و گدای کوری که در خیابان صدقه
میگیرد."
بعد آینه ی بزرگی به او نشان داد و باز پرسید:
"در این آینه نگاه کن
و بعد بگو چه میبینی."
- "خودم را میبینم."
- " دیگر دیگران را نمیبینی! آینه
و پنجره هر دو از یک ماده ی اولیه ساخته شده اند، شیشه. اما در آینه لایه ی نازکی
از نقره در پشت شیشه قرار گرفته و در آن چیزی جز شخص خودت را نمیبینی. این دو شیئ
شیشه ای را با هم مقایسه کن. وقتی شیشه فقیر باشد، دیگران را می بیند و به آنها
احساس محبت میکند. اما وقتی از نقره (یعنی ثروت) پوشیده میشود، تنها خودش را می
بیند.

تنها وقتی ارزش داری که شجاع باشی و آن پوشش نقره ای را از جلو
چشمهایت برداری تا بار دیگر بتوانی دیگران را ببینی و دوستشان بداری.