گفتیم :
با ورود غذا به داخل معده سلولهای دیواره معده برای هضم غذا اسید و آنزیمی به نام پپسین ترشح میکنند.
پپسین برای هضم پروتئینها و اسید برای هضم همه غذاها بهخصوص چربیها ترشح میشوند. دیواره معده خود به وسیله یک سپر محافظتی از خطر هضمشدن توسط مواد ترشح شده محافظت میشود اما بقیه قسمتهای لوله گوارش دارای این سپر محافظتی نیستند و تماس این ترشحات با آنها میتواند موجب آسیب شود.
این همان اتفاقی است که به عنوان عوارض رفلاکس بیماران حس میکنند؛ تماس اسیدوپپسین با دیواره مری.در بعضی افراد، با ورود حجم کمی غذا داخل معده، قدرت عضلات اسفنکترتحتانی مری کم میشود. گاهی اوقات علت، نوع غذاها هستند، مثلا غذاهای پرچربی و غذاهای حاوی بعضی مواد محرک این کار را میکنند اما گاهی اوقات هم هیچکدام از این غذاها مقصر نیستند و فقط یکسری اختلالات عصبی باعث این شل شدن میشود.
ورود اسید معده و پپسین و تماس آن با دیواره مری، سلولهای انتهایی مری را ملتهب میکند. گاهی اوقات مواد برگشت داده شده از معده ممکن است حتی حاوی صفرا و محتویات دوازدهه نیز باشند که این موضوع هم باعث التهاب بیشتر میشود.
تحریک و التهاب سلولهای انتهایی مری در واقع نوعی سپر حفاظتی در برابر رفلاکس است. بدن سعی میکند بهوسیله سلولهای التهابی مانع اثر بیشتر اسیدها بشود.
اما التهاب، اولین سپر حفاظتی بدن نیست. بدن یک مکانیسم دفاعی دیگر هم برای مقابله با رفلاکس دارد. غذا خوردن در طول روز اتفاق میافتد، موقعی که فرد بیدار است.
به همین دلیل رفلاکس هم اغلب در طول روز رخ میدهد. خوبی اتفاق افتادن رفلاکس در طول روز هم، همان بیدار بودن فرد است. زمانی که ایستاده است، پس جاذبه مانع رسیدن محتویات معده به نقاط بالاتر مری میشود و مقدار کمتری هم از معده به مری برمیگردد. از طرف دیگر در طول روز چندین بار عمل بلع اتفاق میافتد.
خوردن و نوشیدن باعث میشود محتویات معده که به داخل مری آمدهاند، دوباره شسته شوند و به معده برگردند. سومین مکانیسم دفاعی بدن در برابر رفلاکس در طول روز ترشح بزاق است.
بزاق حاوی بیکربنات است که یک قلیاست و میتواند اسید معده را تا حدودی خنثی کند. در طول روز ترشح بزاق و بلع آن زیادتر است و به همین دلیل رفلاکس در طول روز کمتر میتواند آسیبرسان باشد. اگرچه در هر حال آزاردهنده خواهد بود.
اما مشکل اصلی بیماران مبتلا به رفلاکس، شبها اتفاق میافتد. زمانی که از حالت ایستاده به خوابیده قرار میگیرند و محتویات به آسانی به مری میآیند. هنگامی که بلع بسیار کمتر اتفاق میافتد و موقعی که بزاق کمتر ترشح میشود. شبها رفلاکس آزاردهندهتر و آسیبرسانتر خواهد بود.
به غیر از خوردن بعضی غذاهای محرک و اختلالات عصبی، بعضی شرایط طبیعی بدن هم میتواند موجب رفلاکس شود. حاملگی یکی از این شرایط است که در آن هم به علت افزایش
هورمونها اسفنکتر تحتانی مری، شل میشود و هم بهخاطر وجود جنین فشار داخل شکمی افزایش مییابد.بعضی بیماریهای عضلانی هم میتوانند موجب به وجود آمدن رفلاکس شوند.
تجویز داروهای قوی تر
اگر سوزش سر دل شما با وجود درمان اولیه هنوز ادامه داشت ، پزشک شما ممکن است داروهای قوی تری برای شما تجویز کند .
تجویز داروهای مسدود کننده های گیرنده H2. از جمله تجویزسایمیتیدین قوی ، فاموتیدین (پپسید)، نیزاتیدین و رانیتیدین
تجویز داروهای مهارکننده های پمپ پروتونی . ازومپرازول ، لانزوپرازول ، امپرازول ، پانتوپرازول (پروتونیکس) ، رابپرازول (آسیفکس)
داروهایی برای قوی کردن دریچه تحتانی مری . این دسته از داروها پروکینتیک نامیده میشوند . این داروها کمک می کنند تا معده شما زودتر خالی شده و دریچه بین معده و مری تنگ و سفت شود .اثرات جانبی این داروها مثل خستگی ، افسردگی ، اضطراب و مشکلات عصبی ، استفاده مفید از این دارو را محدود کرده است .
بعضی اوقات داروهای بیماری رفلاکس معدی –مروی برای اثر گذاری بیشتر به صورت ترکیبی استفاده میشوند .
جراحی و دیگر روش های درمان در صورت کمک کننده نبودن دارودرمانی
در بیشتر موارد بیماری رفلاکس با دارو قابل درمان است . در صورتی که دارودرمانی کمک کننده نباشد یا شما استفاده طولانی مدت از دارو را نپذیرید . پزشک ممکن است روشهای تهاجمی تری را به شما پیشنهاد کند :
در این روش از دستگاهی استفاده میشود که شبیه یک ماشین دوزندگی بسیار کوچک است. این دستگاه دو بخیه در ناحیه معده و در نزدیکی دریچه تحتانی مری ایجاد میکند. این قطعات بخیه شده سپس به سمت هم کشیده شدهو به هم گره می خورند و یک مانع بر سر بالا رفتن اسید معده به داخل مری ایجاد میکند . هنوز روشن نیست که چه کسانی برای این عمل جراحی مناسب می باشند و هنوز تحقیقات در این رابطه ادامه دارند.
دیگر درمان ها
هیچ دارو یا درمان دیگری برای بهبود بخشیدن به آسیب های وارده به مری ثابت نشده است ولی ممکن است بعضی درمان های تکمیل کننده دیگر به همراه درمان پزشک در بهبودی شما کمک کننده باشد .
با پزشک خود صحبت کنید و بپرسید که چه درمان های جانبی دیگری می توانند برای شما خوب و بی ضرر باشند . انتخاب های شما ممکن است به شرح زیر باشند :
شیوه زندگی و درمان های خانگی
تغییر روش زندگی ممکن است دفعات سوزش سر معده را کاهش دهد . با توجه به این موضوع تلاش کنید تا :