اهلِ سرزمین گل و بلبلم.
رؤیاهام ،
آرزوهام ،
خاطرههامو مصادره کردن.
دست راستم توقیفه.
نوک مدادم شکسته.
یه خیاطْباشیِ ناشی
با نخ سوزن لبامو دوخته ...
اما هنوز زندهام !
اگه نفس کشیدن
تنها معنیِ زنده بودن باشه ،
اگه زندگی
همین جون دادن دم به دم باشه ،
هنوز زندهام
یغما گلرویی