امروز، زیر نوار بار جستجوی سایت گوگل، یک روبان سپید است! خیلی ها می گویند شاید این همان روبان قرمز ایدز باشد که گوگلی ها یادشان رفته رنگش کنند! بعضی ها می گویند گوگلی ها اشتباه کرده اند و خیال کرده اند روبان ایدز سپید بوده است ! اما خیلی ها هم لبخند می زنند که اشتباهی در کار نیست، هر روبانی بسته به رنگش، حرفی برای گفتن دارد فقط کافیست زبان شان را یاد بگیرید ...
شما هم تا به حال آن روبان های رنگی را که می خواهند پیامی به مخاطبان شان منتقل کنند، دیده اید؟ همان روبان های رنگارنگی که خیلی ها آنها را به بازویشان می بندند یا انواع کوچک شده شان را به سینه می چسبانند؟ می دانید هر کدام از این روبان ها نمادی از نکته ای مهم را برای حفظ سلامت بشر است؟ بنابر این بد نیست شما هم با زبان برخی از این روبان ها آشنا شوید.
روبان سفید ؛ آن زن را نزن!
روبانی که امروز زیر نوار بار جستجوی گوگل نشسته است شاید در ایران کمتر دیده شده باشد، اما در کشوری مثل کانادا که مکان اصلی ابداع آن است، بیشتر دیده می شود. روبان سپید به وسیله مردانی مورد استفاده قرار می گیرد که مخالف اعمال خشونت علیه زنان هستند. البته این روبان معنای دیگری هم دارد و آن، هشدار درباره بیماری های ریوی و حمایت از مبتلایان به سرطان استخوان است. این روبان اگر طیف نقره ای بگیرد، هشداری درباره بیماری پارکینسون و کودکان کم توان ذهنی است.
روبان نارنجی؛ بپا تصادف نکنی
این روبان هم در کشور ما رایج نیست و درباره مرگ با تصادفات رانندگی، تقاضای امنیت در بزرگراه ها، توجه به تنوع فرهنگ ها، ابراز خطر درباره گرسنگی در جهان و اهمیت دادن به سلامتی کارگران هشدار می دهد.
روبان زرد؛ خودش را نکشد
این روبان چند پیام متفاوت دارد اولی و مهمترینش درباره خودکشی نوجوان هاست و بعدی ها یادآور سرطان کبد و مثانه.
روبان صورتی؛ عزیزم ! برو دکتر
این روبان نمادی از سرطان سینه است، کسانی که این روبان را به لباسشان می آویزند، می خواهند لزوم انجام معاینه سینه و مراجعه به پزشک زنان را از نخستین سال های بلوغ به خانم ها گوشزد کنند.
همین روبان اگر صورتی و آبی باشد، به معنای هشدار درباره سرطان التهابی سینه و همچنین تلاش برای جلوگیری از مرگ و میر اطفال است. این روبان صورتی اگر طیف ارغوانی بگیرد، به معنای سل جلدی، سرطان لوزالمعده و چند جور بیماری عجیب و غریب دیگر است.
روبان قهوه ای؛ دود نکن می میری
روبان قهوه ای هم می خواهد به مخاطبانش بگوید که باید سیگار را ترک کنند و دارند با آن برای ترک سیگار تلاش می کند. البته این روبان نمادی از سرطان روده و حمایت از مبتلایان به آن هم هست.
روبان آبی؛ قند، جنایت، بچه ها و ...
امسال در ایران این روبان به عنوان نمادی برای پیشگیری از دیابت معرفی شد و احتمالا شما هم در هفته ای که گذشت، گروه های هشدار دهنده خیابانی را که از طرف شهرداری به مردم درباره دیابت اطلاعات ارائه می کردند دیده اید و روبان ها آبی بسته شده به مچ دست شان را هم به یاد می آورید.
با این حال در کشورهای دیگر این روبان ها معنای دیگری هم دارد برای مثال اگر رنگش آبی تیره باشد، به معنای هشدار درباره آرتروز، حمایت از قربانیان جنایت، مخالفت با سوء استفاده از کودکان و آگاهی رسانی درباره اهمیت کیفیت آب آشامیدنی است، اما اگر رنگش روشن باشد، یعنی هشدار در مورد سرطان مردان، سقط جنین، سرطان پروستات، اختلالات خوردن، هشدار درخصوص سقط جنین و تیروئید است. اگر این روبان آبی فیروزه ای باشد، شما را از سرطان تخمدان آگاه می کند.
روبان خاکستری؛ چقدر پرحرف
این روبان، هزار جور معنا دارد و این به عهده خودتان است که حدس بزنید کسی که آن را به لباسش آویخته است قصد دارد به شما در مورد بیماری افازی (ناتوانی در تکلم) گوشزد کند یا آسم یا مشکلات مغزی و تومور ها یا دیابت یا آلرژی در کودکان یا... .
روبان سبز؛ مراقب محیط زیست باش
اگر با کسی مواجه شدید که روبان سبز به سینه اش زده بود می توانید حدس بزنید که او هم حامل یک هشداردهنده درباره سرطان خون است یا یک حافظ محیط زیست یا کسی که نگران افسردگی بچه هاست. با این حال روبان سبز می تواند هشداری درباره بیماری های زانو، آب سیاه چشم، کم هوشی، از دست دادن فرزندان و رانندگی بی خطر و ادای احترام به اهداکنندگان مغز استخوان باشد.
روبان قرمز؛ ایدز و ایدز و ایدز
این روبان آخری را همه می شناسید و حتی ما خبرنگارها هم گاهی در روز جهانی ایدز آن را به لباس های مان می آویزیم تا از مبتلایان به این بیماری حمایت کنیم. این روبان به معنای تلاش برای توانمندسازی این گروه از بیماران و انگ زدایی از آنهاست. این روبان به همه کسانی که چشم شان به آن می افتد می گوید من متعلق به جامعه ای هستم که آدم هایش مبتلایان به ایدز را محکوم یا محروم یا مطرود نمی کنند و مثل دوستانی صمیمی کنارشان باقی می مانند.
این رنگ اگر زرشکی باشد هشداری درباره سزارین است تا به شما بفهماند وقتی پزشک به شما اطمینان داده می توانید زایمانی طبیعی داشته باشید، نباید به جراحی سزارین تن بدهید.