این
نام ویژه تاریخ اسلام نیست، بلکه پیش از ظهور پیامبر گرامی اسلام
(صلی
الله علیه وآله) نیز این نام در جزیرة العرب رواج داشته است. به عنوان
نمونه،
نام
یکی از دختران هاشم (نیای دوم پیامبر (صلی الله علیه و آله)) رقیه بود که
عمه
حضرت
عبداللّه، پدر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به شمار
میآید.(7)
نخستین
فردی که در اسلام به این اسم، نام گذاری گردید، دختر پیامبر اکرم (صلی الله علیه
و آله) و حضرت خدیجه بود. پس از این نام گذاری، نام رقیه به عنوان
یکی
از نامهای خوب و زینت بخش اسلامی درآمد.
امیرالمؤمنین
علی (علیهالسلام) نیز یکی از دخترانش را به همین اسم نامید که این
دختر
بعدها به ازدواج حضرت مسلم بن عقیل (علیهالسلام) درآمد. این روند ادامه
یافت
تا
آن جا که برخی دختران امامان دیگر مانند امام حسن مجتبی (علیهالسلام)،(8)
امام
حسین
(علیهالسلام) و دو تن از دختران امام کاظم (علیهالسلام) نیز رقیه
نامیده
شدند.
گفتنی است، برای جلوگیری از اشتباه، آن دو را رقیه و رقیه صغری
مینامیدند.(9)