خشکی بینی ممکن است ناراحت کننده باشد، ولی به ندرت علامت یک بیماری است و در بیشتر موارد درمان آن بسیار ساده است.

مهم ترین علت خشکی بینی عوارض جانبی داروها،مخصوصا داروهای ضد حساسیتی (آنتی هیستامین) است که برای درمان آبریزش بینی مصرف می شوند.

اسپری یا افشانه های بینی و برخی داروهای بازکننده مجاری تنفسی حاوی آتروپین هم (که در بعضی قطره های چشمی، مسکن ها، و داروهای قلبی نیز وجود دارد) بینی را خشک می کنند.

آب و هوا از علل شایع دیگر خشکی بینی است. وقتی هوا گرم شود و رطوبت آن پائین بیاید، بینی ممکن است خشک شود.

همچنین خشکی بینی نشانه دو بیماری نادر هم می تواند باشد.

یکی التهاب خشک قرنیه و ملتحمه چشم که در آن، نه تنها بینی، بلکه دهان و چشم ها نیز خشک می شوند؛ و دیگری، نشانگان (سندرم) شوگرن که یک بیماری معمولا همراه با التهاب شبه روماتیسمی مفاصل است و غدد بزاقی را گرفتار می کند.

چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟

- داخل بینی به قدری خشک باشد که باعث ترک خوردن و خونریزی آن گردد.

- چشم ها و دهان نیز خیلی خشک شوند.

درمان خشکی بینی

1- مایعات بنوشید. مایعات، به صورت آب یا آب میوه، زیاد بنوشید، چون رساندن آب کافی به بدن مهم است و مرطوب کردن بافت ها از داخل بهتر است تا از بیرون.

2- داروهایتان را کنترل کنید. اگر داروی ضدحساسیت یا هر داروی حاوی آتروپین مصرف می کنید، خشکی بینی خود را به پزشک اطلاع دهید تا مقدار آن را کم کند یا دارو را عوض کند.

بهتر است فهرست تمام داروهای مصرفی‌تان را به پزشک نشان دهید. شاید علت خشکی بینی داروی دیگری باشد.

3- آب نمک مصرف کنید. هر وقت لازم دانستید، با سرم فیزیولوژی (آب نمک)، بینی را مرطوب کنید.

4- هوا را مرطوب کنید. با استفاده از یک دستگاه بخور، هوا اتاق را مرطوب نگه دارید.

 فراموش نکنید که برای جلوگیری از رشد کپک و قارچ روی دستگاه، هر روز آن را تمیز کنید.

5- با احتیاط پماد بزنید. کرم یا پماد نرم کننده را در جلو بینی خشک شده یا ترک خورده بمالید. مراقب باشید تکه پماد را به درون ریه نکشید.

وازلین و دیگر مرطوب کننده های نفتی را برای بینی استفاده نکنید، زیرا ممکن است باعث نوعی  ذات الریه  شوند.

علل درد بینى

شیوع درد بینى اغلب به صورت تحریک و سوزش مخاط بینى تظاهر مى‌کند تا درد واضح و منتشر.

آب‌ریزش حاد بینى معمولا با نوعى تحریک و سوزش بینى همراه است.

تحریک ناشى از گازها و گرد وغبار نیز ممکن است به درد منجر شود.

کورک ها و عفونت‌ ریشه‌هاى مو در مدخل بینى درد موضعى ایجاد مى‌کند.

هم‌چنین تب خال و ترک‌هاى کوچک در ناحیه پوست گوشه‌هاى خارجى بینى منجر به درد مى‌شوند. 

گاهى درد بینى از نوع انتشارى است، یعنى منشاء درد در خود بینى نیست، مثل درد بینى ناشی از  التهاب سینوس‌ها، تحریک و درد شاخه‌هاى عصب زوج پنجم به‌علت  خراب دندان‌ها و نیز تیک دردناک که درد بسیار شدیدى در بینى و ناحیه مربوطه تولید مى‌کند.