سلام ای سرخ، ای رنگ شهادت
سپید آیین سبزستان غیرت
سلام ای آسمان عشق و ایمان
سلام ای سرزمین پاک ایران

دوباره تیر را اندر کمان کن
دوباره آرشی دیگر عیان کن
بتازان رخش را از بیشه هایت
بزایان رستمی از ریشه هایت

سلام ای دشت های باز و روشن
سلام ای چشمه سار ای عطر گلشن
سلام ای کوه های سخت و سرکش
سلام ای آبی دریای بی غش

بتابان شمس عشق مولوی را
بخوان نی نامه های مثنوی را
شکوفا کن شکوه شرقی ام را
مداوا کن غم بی دردی ام را

سکوتم را به فریادی بدل کن
تمام حرفهایم را غزل کن
به مردانت بگو از نسل نورند
بگو آزادگان از بند دورند

بگو از سوزها و سازهایت
فدای مستی آوازهایت
بگو اهریمنان با تو چه کردند
بگو خون در دل صد پاره کردند

بیدار باش و هوشیار
ای سرزمین رستگار
آیین تو آزادگی
رستن ز بند بندگی

پاینده باشی ای وطن
ایران من، ایران من...

تا قلّه ها پرواز کن
راهی به فردا باز کن
بالا بلند استوار
آتشفشان عشق یار

نفرین به بدخواهان تو
لعنت به دژخیمان تو
چشم بد از تو دور باد
اهریمن تو کور باد

پاینده باشی ای وطن!
ایران من! ایران من!