نقش و اهمیت شروع هر کار با نام پروردگار تا آنجا است که رسول خدا(صلی الله علیه
و آله) می‌فرماید: «قَالَ اللهُ تَبارَکَ‌و تَعالی
کُلُّ‌أَمرٍ‌ذِی بَالٍ‌لا یُذکَرُ‌بسم الله فیه فَهُوَ أبتَرُ؛ خداوند متعال
می‌فرماید: هر کار مهمی که در آن «بسم الله» ذکر نشود، بی‌فرجام است.»
| سرآغاز هر نام، نام خداست |
| که بی‌نام او نامه یکسر خطاست |
پایداری و بقای عمل، بسته به ارتباطی است که با خدا دارد؛ از اینرو خداوند بزرگ
در نخستین آیات قرآن بر پیامبر رحمت، دستور می‌دهد که تبلیغ اسلام را با نام خدا
شروع کند: اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ.طبق همین اصل،تمام سوره‌های قرآن با بسم الله
آغاز می‌شود تا هدف اصلی که همان هدایت و سوق بشر به سعادت است از آغاز تا انجام با
پیروزی قرین باشد.اهمّیت شروع هر کاری با اسم جلاله و آشنا نبودن بسیاری از مردم با
این مسئله، باعث شد تا در این مقاله مختصری از بیانات ائمه اطهار را به رشته تحریر
درآوریم. امید آنکه ره‌گشای کارها و گره‌گشای مشکلات زندگی باشد.
اوّل، بسم الله
در باب علت انتخاب «بسم الله الرحمن الرحیم» برای آغاز هر کار،1. الله، جامع‌ترین نام: جمله «بِسْمِ اللهِ»، حاوی
کلمه «الله» است که جامع‌ترین نامهای خدا می‌باشد؛ زیرا بررسی اسامی خدا در قرآن
مجید و یا سایر منابع اسلامی نشان می‌دهد که هر کدام از آنها یک بخش خاص از صفات
خدا را منعکس می‌سازد. تنها نامی که اشاره به تمام صفات و کمالات الهی میکند یا به
تعبیر دیگر، جامع صفات جلال و جمال است، همان «الله» است.
2. رحمت عام و خاص خدا: مشهور در میان گروهی از
مفسران، این است که صفت «رحمان»، اشاره به رحمت عام خدا است که شامل دوست و دشمن،
مؤمن و کافر و نیکوکار و بدکار است؛ زیرا می‌دانیم «باران رحمت بی‌حسابش، همه را
رسیده، و خوان نعمت بی‌دریغش، همه جا کشیده.» همه بندگان از مواهب گوناگون حیات
بهره‌مندند و روزی خویش را از سفره گسترده نعمتهای بی‌پایانش بر‌می‌گیرند. این،
همان رحمت عام او است که پهنه هستی را در برگرفته و همگان در دریای آن
غوطه‌ورند.«رحیم» اشاره به رحمت خاص پروردگار است که ویژه بندگان مطیع، صالح و
فرمانبردار است؛ زیرا آنها به حکم ایمان و عمل صالح، شایستگی این را یافته‌اند که
از رحمت، بخشش و احسان خاصی بهره‌مند شوند که آلودگان و بدکاران از آن سهمی
ندارند.
3. تأثیر فکری و اخلاقی «بسم الله»: قرآن، یکتا کتاب
توحید و برای تکامل فکری بشر است. سوره‌های این هدیه الهی با جمله «بسم‌الله» آغاز
می‌شود تا انسان را متوجه سازد که همه تعالیم و دستورهای پروردگار، از مبدأ حق و از
مظهر رحمت است (جز سوره توبه که آیاتش نماینده قهر با مردم لجوج و اعلام قطع رابطه
رحمت با آنها است). دستور گفتن این کلمه برای آن است که روی فکر و دل را از غیر خدا
برگرداند تا انسان، همه جهان و هر عملی را از نظر توحید بنگرد و به سوی وحدت و
ارتباط بگراید، و نامهای بتها و قدرتمندان را در آغاز کارهای مهم، از خاطر بزداید
تا از پراکندگی برهد و نگرانی به خود راه ندهد.
اهمیت فوق‌العاده آغاز با «بسم الله»
در روایات اسلامی به قدری به این آیه از قرآن مجید اهمیت داده شده
آثار گفتن «بسم الله»
1. در وضو: در تفسیر امام حسن
2. تعلیم به کودکان: پیامبر خدا(صلی الله علیه و
آله) فرمود:هر گاه معلّم به کودک بگوید: بگو: «بسم الله الرحمن الرحیم»، پس کودک
بگوید: «بسم الله الرحمن الرحیم»، خداوند برای این کودک و پدر و مادر او و این
معلّم، برائت [از آتش] خواهد نوشت.»
3. هنگام افطار: امام کاظم (علیه‌السلام) از پدرانش
نقل می‌فرماید: همانا برای هر شخص روزه‌دار، هنگام افطارش، دعای مستجابی است. پس
هنگام لقمه نخست، بگو: «بسم الله یا واسع المغفرة اغفرلی» و در روایت دیگر است (که
بگو:) «بسم الله الرحمن الرحیم یا واسع المغفرة اغفرلی.» پس کسی که هنگام افطارش،
این کلمات را بگوید، آمرزیده خواهد شد.»
4. هنگام دعا: رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود:
«لَا یُرَدُّ دُعَاءٌ أَوَّلُهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ؛ دعای آغاز
شده با بسم الله الرحمن الرحیم رد نمی‌شود.»
5. هنگام گرفتاری: امام صادق(علیه‌السلام) درباره
تأثیر «بسم الله» می‌فرماید: پس بگو: «بسم الله الرحمن الرحیم لا حول و لا قوّة
الّا بالله العلیّ العظیم»، که خداوند به سبب آن، هر نوع بلایی را که بخواهد از تو
دفع میکند. پایداری و بقای عمل، بسته به ارتباطی است که با خدا دارد؛ از اینرو
خداوند بزرگ در نخستین آیات قرآن بر پیامبر رحمت، دستور می‌دهد که تبلیغ اسلام را
با نام خدا شروع کند
6. اثر «بسم الله» در دفع بلا: امام
کاظم(علیه‌السلام) به مفضل بن عمر فرمود: «یَا مُفَضَّلُ
اِحْتَجِبْ مِنَ النَّاسِ کُلِّهِمْ بِبِسْمِ اللهِ الرَّحْمِنِ الرَّحِیمِ وَ
بِقُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ اِقْرَأَهَا عَنْ یَمیِنِکَ وَ شِمَالِکَ وَ مِنْ بَیْنِ
یَدَیْکَ وَ مِنْ خَلْفِکَ وَ مِنْ تَحْتِکَ وَ مِنْ فَوْقِکَ وَ إذَا دَخَلْتَ
عَلَی سُلْطَانٍ جَائِرٍ حِینَ تَنْظُرُ إِلَیْهِ فَاقْرَأَهَا ثَلاثَ مَرَّاتٍ
وَاعْقِدْ بِیَدِکَ الْیُِسْرَی ثُمَّ لاَ تُفَارِقْهَا حَتَّی تَخْرُجَ مِنّ
عِنْدِهِ؛ ای مفضل! با «بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمْ و با قُلْ هُوَ اللَّهُ
أَحَد»، خود را از تمام مردم بپوشان. آن را سمت راست و چپ و مقابل و پشت سر
و پایین و بالای خودت بخوان و هر گاه بر حاکم ظالمی وارد شدی و نگاهت به او که
افتاد، آن را سه مرتبه بخوان و دست چپ خود را گره بزن، سپس آن را باز نکن تا از
نزدش خارج شوی.»
7. هنگام خروج از منزل: امام باقر(علیه‌السلام)
می‌فرماید: هر کس که از خانه‌اش خارج شود و «بسم الله الرحمن الرحیم» بگوید، دو
فرشته به او می‌گویند: هدایت شدی و هر گاه بگوید: «لا حول و لا قوّة الّا بالله
العلیّ العظیم»، به او می‌گویند: نگاه داشته شدی و هرگاه بگوید: «توکّلت علی الله»،
به او می‌گویند: کفایت شدی. [در اینجا] شیطان می‌گوید: چه کار کنم با کسی که هدایت
شده، نگاه داشته شده و کفایت شده است. آنچه گذشت، خلاصه‌ای از صدها روایت درباره
فضیلت و آثار «بسم الله الرحمن الرحیم» بود؛ ولی متأسفانه، نوشتن این جمله در
ابتدای نوشته‌ها کمرنگ شده است و احترام بایسته و شایسته به این کلام گزارده
نمی‌شود؛ در حالی‌که در میان هزاران حدیث از ائمه اطهار: یک نوشته با کلمه بسمه
تعالی و مشابه آن مشاهده نشده است.
تبیان
