نیتروژن یک یون با بار منفی (آنیون) است که با یونهای ‌بار مثبت
(کاتیون) ترکیب می‌شود و به صورت نمک‌های نیترات پتاسیم یا نیترات سدیم در میآید.
نیترات یکی از محلول‌ترین آنیون‌هایی است که شناخته شده است. نیترات به صورت نیترات
سدیم و نیترات پتاسیم به عنوان کود کشاورزی به کار می‌رود.

 نیترات به عنوان آلاینده

 نیترات ماده‌ای است که آب‌های زیرزمینی و سطحی را به طور گسترده‌ای
آلوده می‌کند. تجمع نیترات در محیط می‌تواند ناشی از هرزآب‌‌های کشاورزی که به علت
مصرف بیش از حد کودهای نیتراتی حاوی این ماده هستند، که به طور منتشر آب را آلوده
می‌کنند یا آلودگی‌های نقطه‌ای از فاضلاب‌های انسانی به درستی دفع و فراوری نشده
است.

علاوه بر این پسماندهای حاوی نیترات در بسیاری از فرآیندهای صنعتی مانند
کاغذسازی و مهمات‌سازی تولید می‌شوند. سوزاندن سوخت‌های فسیلی مانند نفت و گار در
نیروگاه‌ها و ماشین‌ها و همه موتورهای با احتراق درون‌سوز به ایجاد اسید نیتریک و
آمونیاک می‌انجامد که هوا را آلوده می‌کند. این مواد ممکن است به صورت باران‌های
اسیدی به زمین بازگردند و باعث آلودگی سطح زمین هم بشوند.

خطرات نیترات برای سلامتی انسان

نیترات یک تهدید بالقوه سلامتی به خصوص برای نوزادان است، چرا که باعث
بیماری به نام "متهوگلوبینمی" یا "سندروم نوزاد کبود" را ایجاد می‌کند. این عارضه
به خصوص اگر نوزاد از شیر خشک رقیق شده با آب با نیترات بالا تغذیه شده‌اند، ممکن
است رخ دهد. اما نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند، حتی اگر مادر از آب با
غلظت بالای نیترات نوشیده باشد، در معرض خطر متهموگلوبینمی نیستند.

هنگامی نیترات با خوردن غذا و نوشیدن آب وارد بدن می‌شود، در روده به
نیتریت بدل می‌شود، و بعد در خون با هموگلوبین (پروتئین ناقل اکسیژن در خون که رنگ
سرخ ناشی از آن است) ترکیب می‌شود و متهموگلوبین ایجاد می‌شود، و به این ترتیب
توانایی انتقال اکسیژن خون کاهش می‌یابد.

نوزادان به سمیت با نیترات بیش از کودکان بزرگتر یا بزرگسالان حساس
ترند. این عارضه ندرتا مرگبار است، اما "متهموگلوبینمی تحت‌حاد" ممکن است بی‌علامت
باقی بماند و بر رشد کودک اثر بگذارد، و عارضه به سیر پنهانی خود ادامه دهد. مصرف
مزمن مقادیر بالای نیترات نیز  ممکن است مشکلات سلامتی ایجاد کند، برای مثال ایجاد
برخی از سرطان‌ها و اثرات بر جنین و ایجاد نقائص جنینی؛ داده‌ها در این مورد قطعی
نیست، اما به هر حال مایه نگرانی است.

میزان بالای نیترات همچنین می‌تواند در غذا یا آب دام‌ها هم می‌تواند به
کاهش زاد و ولد، افزایش مرد‌ه زایی، وزن کم هنگام تولد، دیر وزن گرفتن یا حتی مرگ
بینجامد.

 آیا آب آشامیدنی شما سالم است؟

بر اساس اعلام سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا تنها دو ماده هستند که
برای آنها استانداردهایی تعیین شده است که در صورت گذر از این حدود خطری فوری به
حساب می‌آیند: باکتری‌ها و نیترات.

کیت‌های خانگی در بازار موجودند که  برای تعیین میزان نیترات در آب
آشامیدنی برای مثال  برای افرادی که از چاه‌های خصوصی استفاده می‌کنند، وجود دارند.
"میزان حداکثر آلاینده" (MCL) - به معنای حداکثر مقدار مجاز برای یک ماده آلاینده-
برای نیترات در حد10 پی پی ام (ppm) نیترات-N یا 44 پی‌پی‌ام نیترات است. (ppm  به
معنای یک بخش در هر یک میلیون بخش است.)

چه کار می‌شود کرد؟

یک مسئله مهم بالا بردن آگاهی عمومی در مورد کیفیت آب،غذا و محیط زیست
است. بالابردن آگاهی عمومی باعث می‌شود فشار افکار عمومی به تصویب قوانین و اقدامات
اجرایی برای جلوگیری از آلودگی آب بینجامد. امروزه کیت‌های خانگی برای آزمایش آب از
لحاظ نیترات به بازار آمده‌اند، همچنین کیت‌های خانگی برای اندازه‌گیری میزان سرب
(یک فلز سنگین سمی) و رادون (یک گاز رادیواکتیو سمی) در حال ورود به بازار
هستند.

آزمایش نیترات آب آشامیدنی شایع‌ترین آزمایشی است که
افراد،آزمایشگاه‌های تجاری و آزمایشگاه‌های ناظر دولتی مثلا در  ادارات بهداشت
انجام می‌دهند، چرا که آلودگی با نیترات یکی خطر بهداشتی عمده‌ای برای انسان‌‌ها و
حیوانات به حساب می‌‌آید.

بسیاری از کیت‌های تجاری اندازه‌گیری نیترات و روش‌های اندازه‌گیری
نیترات در سازمان‌ها از فلز سنگین کادمیوم استفاده می‌کنند تا فرآیند آزمایش نیترات
را کوتاه کنند. کادمیوم فلزی سمی است. بنابراین در استفاده از این کیت‌ها باید
احتیاط کرد و دفع آنها نیز باید صورتی انجام گیرد که باعث آلودگی محیط زیست نشود.
البته اخیرا کیت‌های اندازه‌گیری نیترات نیز به بازار آمده‌اند که روش دیگری بدون
کادمیوم را به کار میبرند و بنابراین خطرات کیت‌های قدیمی را ندارند.