حضرت علىّ (ع ) فرمود:
استغفار اسمى است که بر شش معنى واقع مى شود:
نخست : پشیمانى از گذشته .
دوّم : عزم و تصمیم جدّى بر بازگشت نکردن به گناه گذشته .
و سوّم : به هر واجبى که ضایع نموده و بجا نیآورده اى توجّه نموده و آن را انجام دهى .
چهارم اینکه : هرچه میان تو و مردم است به مردم برگردانى ، تا اینکه خداوند را در حالتى که از گناهان پاکیزه هستى و پیامد گناهى بر تو نیست ، ملاقات نمایى .
پنجم اینکه : به گوشتى که به واسطه حرام خوارى بر بدنت روییده توجّه نموده و آن را با غم و اندوه از بین ببرى [یا: بگذارى ] تا اینکه گوشت دیگر به جاى آن بروید.
ششم اینکه : تلخى طاعت را به جسم خود بچشانى ، چنانکه شیرینى معصیت را به آن چشانده اى ، آنگاه در این هنگام مى گویى :
... أَسْتَغْفِرُاللّهَ ....
