و كاش ميشنيد ي صداي در دمنديمان را مولاي من ، اين ‍، كجائي ،‏ در دردمنديمان مانده ايم ،‏و مانده ايم با كوهي از فاصله ،‏فاصله از تو ،‏ فاصله از تمام دل بستگيهايمان ،‏كاش مي امدي ،‏ مي دانم ،‏هنوز براي امدنت زود است ، حيف است كه زمين جاي پاي تو را ببيند ،‏اخر لياقت ندارد ،‏ گوئي اسمان بيشتر از زمين و زمينيان قدرت را مي دانند .

راستي يادم رفته بود كه تو هم هستي ،‏مرا ببخش آقا جان ،‏مدتهاست كه صميميتي كه هميشه بين من و تو بود رخت بر بسته گوئي فراموشم كرده اي ،‏ باشد ،‏ مرا به همين گوشه نگاهي شبي نيمه شبي ،‏گاهي ،‏دل خوش است ،‏راستي آقا جان نمي آيي ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

عجب سئوال سختي ، و تو هميشه از جواب اين سئوال طرفه مي روي

چه حيف .....

با اجازه شما دوستان عزيز اين متن را در پستم هم قرار مي دهم .