شب بیست و یکم و شهادت حضرت علی (علیه السلام) | ||
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) : یَا عَلی أنتَ المَظلُومُ بَعدی ، مَن ظَلَمَکَ فَقَد ظَلَمَنی وَ مَن أنصَفَکَ فَقَد أنصَفَنی وَ مَن جَهَدکَ فَقَد جَهَدنی وَ مَن والاکَ فَقَد والانی وَ مَن عاداکَ فَقَد عادانی وَ مَن أطاعَکَ فَقَد أطاعَنی وَ مَن عَصاکَ فَقَد عَصانی. (۱) پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:یا علی تو بعد از من مظلومی ،کسی که تو را ظلم کند به من ظلم کرده، کسی که به تو خوبی کند به من خوبی کرده، کسی که تو را انکار کند مرا انکار نموده، کسی که تو را دوست بدارد ،مرا دوست داشته،کسی که با تو دشمنی کند با من دشمنی کرده، کسی که تو را اطاعت کند مرا اطاعت کرده، کسی که تو را معصیت کند مرا معصیت کرده. ألسّلامُ عَلَیکَ یَا وَلیَّ الله، أنتَ أوَّل مَظلُومٍ وَ أوَّلُ مَن غُصبَ حَقُّهُ صَبَرتَ وَ احتَسَبتَ حَتّی أتَاکَ الیَقینُ لَعَنَ اللهُ مَن ظَلَمَکَ یَا ولیّ الله أن لی ذُنُوباً کَثیرَة فَاشفَع لی إلی رَبّکَ فَان لَکَ عِندَالله مَقَاماً مَحموداً. (۲) سلام بر تو ای ولیّ خدا،تو اوّل مظلوم عالمی و اولین کسی هستی که حقّش را غصب کردند، صبر نمودی و بحساب خدا گذاشتی تا اینکه بخدا رسیدی ،خدا لعنت کند کسی را که به تو ظلم کرد. امشب دیگر حضرت علی (علیه السلام) از همّ و غم دنیا فارغ می شوند، دعای بیست و نه ساله اش به اجابت می رسد.آخر بیست و نه سال قبل کنار قبر حضرت زهراء (سلام الله علیها) نشسته بودند، صورتشان را روی خاک قبر گذاشتند، صدا زدند زهرا جان دیگر دلم نمی خواهد زنده بمانم.کاش با این ناله ها روح از بدنم مفارقت می کرد،منم همراه تو می آمدم. نَفسی عَلیَ زَفَرَاتِهَا مَحبُوسَة یَا لَیتَهَا خَرَجَت مَعَ الزَّفَراتِ زینب کبری(علیها السلام) عقیله بنی هاشم می گوید: امشب رنگ صورت بابام ،ساعت بساعت بدتر می شد.یکوقت دیدم آنقدر زهر به صورتش اثر کرده که دیگر رنگ دستمالی که پیشانیش بسته بودند با رنگ صورتش یکی شده، دیگر با کسی حرف نمی زند،فقط می گفت لا اله الا الله. (۳) از پیشانی نازنینش عرق می ریخت، می دانید چه عرقی؟
(۱) بحار الأنوار ، ج ۲۷ ، ص ۶۱ ./ (۲) مفتاح امیرالمؤمنین " علیه السلام " و زیارت پنجم در مفاتیح الجنان./ (۳) بحار الأنوار ، ج ۴۲ ، ص ۲۴۵ ./ (۴) منتهی الآمال ، ص ۱۹۴ .
"یا صاحب الزّمان عجّل ظهورک" |
یا امیرالمؤمنین روحی فداک- شب بیست و یکم | ||
بیست و یکم ماه مبارک رمضان، شهادت جانسوز اولین پیشوای شیعیان، امام المتّقین، یعسوب الدّین، قائد الغر المحجّلین، مولی الموحدّین، امیرالمؤمنین حضرت علی بن ابی طالب(علیهماالسلام) را به پیشگاه مقدس و منور قطب عالم امکان، بقیة الله الأعظم، حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و تمامی شیعیان و محبان آن حضرت تسلیت و تعزیت عرض می نمائیم.
** میسر نگردد به کس این سعادت ** ************************* ألسَّلامُ عَلَیکَ یَا وَلیَّ اللّهِ، أنتَ أوَّلُ مَظلُومٍ، وَ أوَّلُ غُصِبَ حَقُّهُ حقّ او غصب شد،
خدا را ملاقات کردی،
و بصیر به شأن ولایتت بودم، و دشمن
ملاقات خواهم کرد،
شفاعت فرما، بدرستیکه
کسی جز آنکس که خداوند از او خشنود است.
(۱) مفتاح امیرالمؤمنین(علیه السلام) و زیارت پنجم در مفاتیح الجنان. ************************* ابن بابویه و قطب راوندی به سند معتبر از حضرت امام جعفرصادق(علیه السلام) روایت کرده اند که هشام بن عبدالملک از حضرت امام محمدباقر(علیه السلام) سؤال کرد که مرا خبر ده شبی که امیرالمؤمنین، علی بن ابی طالب(علیهما السلام) در آن شب کشته شد؛ مردمی که در غیر شهر کوفه بودند، به چه علامت دانستند که آنحضرت کشته شده است؟ حضرت امام جعفرصادق(علیه السلام) فرمودند: که در آن شب تا طلوع صبح در هر جای زمین که سنگی بر میداشتند، از زیر آن سنگ خون تازه می جوشید. همین علامت ظاهر شد در شبی که سیدالشهداء حضرت امام حسین(علیه السلام) شهید شده بود. (۲) جلاءالعیون، ص215. ************************* قال رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم): یَا عَلی! أنتَ المَظلُومُ بَعدی،
(۳) بحار الأنوار ، ج ۲۷ ، ص ۶۱ . ************************* امشب دیگر امیرالمؤمنین حضرت علی (علیه السلام) از همّ و غم دنیا فارغ می شوند، دعای بیست و نه ساله اش به اجابت می رسد.آخر بیست و نه سال قبل، کنار قبر مطهر حضرت فاطمه زهراء(سلام الله علیها) نشسته بودند، صورتشان را روی خاک قبر گذاشتند، صدا زدند زهرا جان! دیگر دلم نمی خواهد زنده بمانم. کاش با این ناله ها روح از بدنم مفارقت می کرد، منم همراه تو می آمدم.
** نَفسی عَلیَ زَفَرَاتِهَا مَحبُوسَة **
چون انسان وقتی محتضر شد، عرق مرگ به پیشانیش جمع می شود. یکوقت دیدند، امیرالمؤمنین حضرت علی(علیه السلام) چشمانش را فرو بست، پاهای مبارک را بطرف قبله کشید، فرمود «أشهد أن لا اله الاّ الله وحده لا شریک له» .صدای شیون و ناله بلند شد، یکوقت دیدند آسمان دگرگون شد، زمین دارد می لرزد، صدای نوحه جنّ و ملک شنیده می شد. مردم صدا می زدند: وا امــامــا وا عــلــیّــا. (۴)
************************* «ألسَّلامُعَلَیکَیاأمیرَالمُؤمِنینحَیدَر(ع)»
** امـیـرالـمـؤمنـیـن حـیدر(ع) به جنت می نهد پا را ** ** نشان هم دهند از چشم احمد(ص) دور، سر بسته **
منبع شعر: کتاب زمزمه های دلجو، ص۱۸۷.
**اللّهم عجّل لولیک الفرج** |
اللهم عجل لولیک الفرج | ||
خـــدایـــا پـریـشـان و درمــانـده ام سـرشک پـشیـمانی افـشـانده ام خـــدایـــا گـــنـــه کــار و آلـــوده ام کـه عمری پی نـفس خود بوده ام خــدایـا تــو رحـمـانـی و تــو رئــوف بــزرگـی،رحیـمی،کریـمی،عـطـوف بــه درگـاه لــطــف تــو رو کـرده ام ز مـــن درگـــذر ضـــامـــن آورده ام بـبـخشـا،بـبـخشـا بـبین بی کسم حـمـیـد و بـحق مــحـمّــد(ص) قـسم تــوئـی عــالـی و مــقـتــدا و ولــی بــه مــظـلـوم عـالـم به حق عــلـی(ع) تـــوئـی فـــاطـــر و اول و خــاتــمــه بـه پـهـلـوی بـشکـستـه فـاطــمـه(س) خـدایـا تـوئـی مـحـسـن و ذوالـمنـن بـه حــق غـریـب مــدیــنــه حـسـن(ع) بـه احـسـان و جـود تـو در عـالمین بـه رگهای حلقوم خشک حــسـیـن(ع) بـه سـجّــاد(ع) در آتـشین تـب قـسم به مـضطر مقـتل به زیـنـب(س) قسم بـه عـبـاس(ع) و دسـت بریـده قسـم بـه ابــدان در خــون تـپـیـده قـسـم خـدایا بـه آن سر که در راه دوست بـه تیـر سه شعبه شد آویز پوست بـه آه و بـه اشک و به نـالـه قـسم بـه روی کـبـود سـه سـالـه قـسـم بــه حـق یتـیـمی که ره کـرده طی بــه پــیــراهـن پــاره از کــعــب نـی به دستی که شدبسته درسلسله بـــه پـــا هـــا ی نـــازه پـــر از آبــلـه
همه این قسم ها رو دادیم که بگیم ای خدا! حالا دیگه فرج امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) رو برسون.
"یا صاحب الزّمان عجّل ظهورک |
خـداحافظ ای سـجده گاه عـلی(ع)
خـداحافظ ای اشــک و آه عـلی(ع)
خـداحافظ ای شــهـر دلــواپـسـی
خـداحافظ ای دورۀ بــی کــســی
خـداحافظ ای قـلـب بـی تـاب مـن
که شدبعد از این خاک محراب من
خـداحافظ ای فـــرق افـــروخــتــه
خـداحافظ ای خــانــه ســوخــتــه
خـداحافظ ای نــخـل هـای فــدک
کـه بــودی بــهـانـه بــرای کـتــک
خـداحافظ ای سـیـنـه های کـباب
که عالم بفرق عـلی(ع) شد خراب
خـداحافظ ای بـسـتـر غـرق خـون
خـداحافظ ای صـــورت لالـه گــون
خـداحافظ ای عـــقــدۀ در گـــلــو
کـه بـایــد شـوم بـا گــلـم روبــرو
خـداحافظ ای شهربی فـاطمه(س)
شـده عـمـر غـم های من خاتمه
خـداحافظ ای خــاطــرات عـلی(ع)
که تـیـغ جـفـا شـد برات عـلی(ع)
خـداحافظ ای درد و رنــج و مـلال
عـلـی(ع) را نـمائـیـد دیـگـر حـلال
خـداحافظ ای کــودکــان یــتــیــم
علی(ع) شدز اشک شمادل دونیم
خـداحافظ ای بـی کـسـان غـریـب
که وصـل حبـیـبم مـرا شد نصیـب
خـداحافظ ای غصـه هـای علی(ع)
کـه دیـگـر نـیایـد صـدای عـلـی(ع)