**جـشـن مـیلاد رضــا^(ع) خـسرو ثابت قـدم است**
                                                **تـربـت طـوس، ز یـمـن قـدمـش مـحـترم است**

       **خرم وشاد نه تنها دل زهراء^(س) وعلی^(ع) ست**
                                                **عـالـم از نــور وجـودش هـمـه بـاغ ارم است**

       **جـمـله ذرات جـهان در مـه ذیـقـعده به عـشق**
                                                **شـام عـشاق به خورشید رخش صبحدم است**

       **هـشـتمـین شـمـس فـروزان والا کـرد طـلـوع**
                                                **کـز سماء سوی زمین فیض خدا دم بدم است**

       **پـاره قلب نـبـی^(ص) زاده مـوسـی^(ع) که رضا^(ع)**
                                                **گـوهـر بـحـر نـبـی^(ص) منـبع جود و کرم است**

       **هـر کـه را روی دل آمـد بـه جهان قـبله گهی**
                                                **قـبـله اهـل حـقـیقـت ز شـرف ایـن حـرم است**

       **مــرحـم زخـم دل مــردم بـیـمـار رضــا^(ع) ست**
                                                **هـر چـه در وصـف کـمالش بسرایند کم است**

^{منبع شعر: کتاب زمزمه های حاج احمد دلجو، ص155}

ریحانه رسول خدا

رواق دختر موسى بن جعفر است اینجا                                                   دَر ِ بهشت برین گر طلب کنى به خدا

زمین قم به مَثَل چون صدف بود، آرى                                                       ببند عقد نماز اندرین مقام رفیع

مخوان به خلد برینم ز کوى او واعظ!                                                        حبیبه حق و ریحانه رسول و على

ببوس از سر صدق و صفا ضریحش را                                                      مسیحْ زنده شود در حریم این بانو

زمین موکب اجلال فاطمه بنگر                                                                فروغ روضه او پرتو افکن است به مهر

اگر به دیده ادراک بنگرى، بینى                                                               از آن شدند سلاطین مقیم در کویش

کند به درگه او سجده صبحدم خورشید                                                   اگر تجلّى حق بینى از در و دیوار

تبارک الله از این روضه بلند رواق                                                             برو طهارت دل کن، بیا به روضه او

از آن پناه به کوى تو آرم اى بانو                                                              مرا که نام بود (حیدر) آمدم به درت

زمین قم شد روشن از آن به غیب و شهود                                             ز آفتاب قیامت غمى نخواهد بود

سزد که «معجزه»! قم همچنان بهشت بود                                           حریم فاطمه، بنت پیمبر است اینجا

ببوس با ادب آن را که آن در است اینجا                                                  وجود حضرت معصومه، گوهر است اینجا

که جاى گفتن اللهُ اکبر است اینجا                                                         براى من ز دو صد خلد برتر است اینجا

یگانه دختر زهراى اطهر است اینجا                                                       که موردنظر حىّ داور است اینجا

عجب ز فیض دمش روح پرور است اینجا                                                که دُرّ تاج سر هفت کشور است اینجا

چرا که مطلع خورشید انور است اینجا                                                   که مهر و ماه هم از ذرّه کمتر است اینجا

که خاک درگه او زیب افسر است اینجا                                                   که از فروغ ولایت منوّر است اینجا

عجب مدار که دخت پیمبر است اینجا                                                    که از تصوّر و از وصف برتر است اینجا

که جاى مردم پاک و مطهّر است اینجا                                                  که فیض روح، ز لطف میسّر است اینجا

چرا که نور دو چشمان حیدر است اینجا                                               که نور حق به جمالت برابر است اینجا

مرا که سایه لطف تو بر سر است اینجا                                               چرا که دختر موسى بن جعفر است اینجا 

دو شاخه نرگست ای یار دلبند     

با عشق حتی طعم دلشوره ها هم شیرین است.

.عشق والا تر است از که در مفهوم بگنجد و وسیع تر از ان است که به وصال ختم شود.

.به زبانت اجازه نده که قبل از اندیشه ات بکار بیفتد.

.بارش عشق ،رویش سبز هستی است.

.هرگز قلبی را قفل نکن ،وقتی که کلیدش را نداری.

.زندگی مسابقه نیست،یک سفر است وتو مسافر ان.

.وجدان منعکس کننده صدای خداوند است.

.دل بستن به دنیا دل بستن به پوچی هاست.

 قیصرامین پور :

عید  است و دلم خانه ویرانه ، بیا
این خانه تکاندیم ز بیگانه ، بیا
یک ماه تمام مهیمانت بودیم
یک روز به مهمانی این خانه بیا