سروش دل

دانشمندان در میان مردم، مانند ماه شب چهارده در آسمان اند که بر دیگر ستارگان پرتو می افکند . [امام علی علیه السلام]

RSS |خانه |ارتباط با من| درباره من|پارسی بلاگ

»» سالروز شهادت امام محمد باقر علیه السلام

السلام علیک یا محمد بن علی، ایها الامام الباقر، یابن رسول الله

سالروز شهادت امام محمد باقر علیه السلام را به همه شما دوستان عزیز تسلیت عرض میکنم .

نام مبارک امام پنجم محمد بود . لقب آن حضرت باقر یا باقرالعلوم است ،بدین جهت که : دریای دانش را شکافت و اسرار علوم را آشکارا ساخت . القاب دیگری مانند شاکر و صابر و هادی نیز برای آن حضرت ذکر کرده اند که هریک باز گوینده صفتی از صفات آن امام بزرگوار بوده است .
کنیه امام " ابوجعفر " بود . مادرش فاطمه دختر امام حسن مجتبی ( ع ) است . بنابراین نسبت آن حضرت از طرف مادر به سبط اکبر حضرت امام حسن ( ع ) و از سوی پدر به امام حسین ( ع ) می رسید . پدرش حضرت سیدالساجدین ، امام زین العابدین ، علی بن الحسین ( ع ) است .
تولد حضرت باقر ( ع ) در روز جمعه سوم ماه صفر سال 57هجری در مدینه اتفاق افتاد . در واقعه جانگداز کربلا همراه پدر و در کنار جدش حضرت سید الشهداء کودکی بود که به چهارمین بهار زندگیش نزدیک می شد .
دوران امامت امام محمد باقر ( ع ) از سال 95هجری که سال درگذشت امام زین العابدین ( ع ) است آغاز شد و تا سال 114ه . یعنی مدت 19سال و چند ماه ادامه داشته است

_________________

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دکتر سارا ( سه شنبه 86/9/27 :: ساعت 8:59 صبح )

»» مناسبت سالروز شهادت باقر العلوم علیه السلام
باقر العلوم علیه السلام

امام باقرعلیه السلام : « حریص بر دنیا ، همچون کرم ابریشم است که هر چه پیله را بر خود بیشتر بپیچد ، بیرون آمدنش مشکل تر می شود . » (1)

محمد بن علی بن الحسین علیهم السلام ، پنجمین امام شیعیان است . مادر آن حضرت ، فاطمه دختر امام حسن مجتبی علیه السلام است و بدین ترتیب ، امام باقرعلیه السلام نخستین امامی است که پدرش از نسل امام حسین و مادرش از نسل امام حسن علیهما السلام می باشد.

امام شکافنده علوم

امام باقرعلیه السلام ، علاوه بر « شاکر » و « هادی » به ویژه به « باقر » به معنای شکافنده ملقب است ، و جابرن یزید جعفی در توضیح لقب اخیر گوید : آن حضرت علم را شکافت و رموز و دقائق آن را روشن ساخت . (2)

یعقوبی نیز می نویسد : بدان سبب باقر نامیده شد که علم را شکافت . (3) راغب اصفهانی هم مانند این عبارت را گفته است . (4)

ابن منظور در مورد کلمه « باقر» می گوید : « تبقر » ، داشتن علم و مال زیاد را گویند و به محمد بن علی بن حسین بن علی علیه السلام بدان جهت باقر گفته می شود که آن حضرت علم را شکافت واصول آن را مشخص و طرز استنباط فروع علم از اصول آن را بیان فرمود . (5)

موقعیت علمی امام

بی تردید چنان که بسیاری از علمای اهل سنت ، نیز گفته اند ، امام باقرعلیه السلام در زمان حیات خویش شهرت فروانی داشته و همواره محضر او از دوست دارانش ، از تمامی بلاد و سرزمینهای اسلامی ، پر بوده است . موقعیت علمی ایشان ، به مثابه شخصیتی عالم و فقیه ، به ویژه به عنوان نماینده علوم اهل بیت ، بسیاری را وا می داشت تا از محضر او بهره گیرند و حل اشکالات علمی و فقهی خود را از او بطلبند . در این میان ، اهل عراق که بسیاری از آنان شیعه بودند بیش از دیگران مفتون شخصیت آن حضرت شده بودند . (6)

مراجعه کنندگان ، خضوعی خاص نسبت به شخصیت علمی امام داشتند چنان که عبدالله بن عطای مکی گوید : علما را در محضر هیچ کسی کوچکتر از زمان حضوردر محضر امام باقرعلیه السلام ندیدم . حکم بن عینیه با تمام عظمت علمی اش در میان مردم ، در برابر آن حضرت مانند دانش آموزی در مقابل معلم خود به نظر می رسید . (7)

شهرت علمی امام، در حد تعبیر ابن عنبة، مشهورتر از آن است که کسی بخواهد آن را بیان کند . (8)

این شهرت در زمان خود ایشان ، نه تنها در حجاز که « کان سید فقهاء الحجاز » (9) بلکه حتی در عراق و خراسان نیز به طور گسترده فراگیرشده بود . چنانکه راوی می گوید : دیدم که مردم خراسان دور حضرت حلقه زده و اشکالات علمی خود را از ایشان می پرسیدند. (10)

ذهبی درباره امام باقر علیه السلام می نویسد : ایشان از کسانی است که بین علم و عمل ، سیادت و شرف و وثاقت و متانت جمع کرده و برای خلافت اهلیت داشت . (11)

ابرش کلبی از هشام بن عبدالملک پرسید: این کیست که مردم عراق او را در میان گرفته و مشکلات علمی خود را از وی می پرسیدند ؟ هشام گفت: این پیامبر کوفه است ، خود را پسر رسول خدا و شکافنده علم و مفسر قرآن می داند . (12)

در مکارم اخلاق حضرت

مردی از اهل شام در مدینه ساکن بود که به خانه امام بسیار می آمد و به امام می گفت: « ... در روی زمین بغض و کینه کسی را بیش از تو در دل ندارم و با هیچ کس بیش از تو و خاندانت دشمن نیستم . و عقده ام آن است که اطاعت خدا و پیامبر و امیر مؤمنان در دشمنی با تو است ، اگر به خانه ات رفت و آمد دارم ، بدان جهت است که تو مردی سخنور ، ادیب و خوش بیان هستی . »

درعین حال امام باقر علیها السلام با او مدارا می فرمود و به نرمی سخن می گفت . چندی گذشت که مرد شامی بیمار شد و مرگ را رویاروی خویش دید پس از زندگی ناامید شد . وصیت کرد که چون در گذرد « امام باقر» بر او نماز گزارد .

شب به نیمه رسید و بستگانش او را مرده ، یافتند . بامداد وصی او به مسجد آمد و امام را دید که نماز صبح به پایان برده و به تعقیبات نماز نشسته است .

عرض کرد : آن مرد شامی به دیگر سرای شتافته و وصیت نموده که شما بر او نماز گزارید .

امام فرمود : او نمرده است... شتاب مکنید تا من بیایم.

پس برخاست ، دو رکعت نماز خواند و دستها را به دعا برداشت ، سپس به سجده رفت و تا طلوع خورشید ، در سجده ماند ، آنگاه به خانه شامی آمد ، بربالین او نشست ، او را صدا زد و پاسخ داد ، امام او را نشانید ، پشتش را بر دیوار تکیه داد و شربتی طلبیده ، به کام او ریخت و به بستگانش فرمود : غذاهای سرد به او بدهند و خود بازگشت .

پس از مدتی کوتاه ، مرد شامی شفا یافت ، به نزد امام آمد و عرض کرد : گواهی می دهم که تو حجت خدا بر مردمانی . (13)

شاگردان و اصحاب نزدیک امام

در مکتب امام ابو جعفر باقر العلوم علیه السلام ، شاگردانی نمونه و ممتاز پرورش یافتند که به معرفی برخی ازآنان اشاره می شود :

1- " ابان بن تغلب " : او محضر سه امام - امام زین العابدین ، امام محمد باقر و امام جعفر صادق علیهم السلام - را درک نمود . ابان از شخصیتهای علمی عصر خود بود و در تفسیر، حدیث ، فقه ، قرائت و لغت تسلط بسیاری داشت . والایی دانش ابان چنان بود که امام باقر علیه السلام به او فرمود : در مسجد مدینه بنشین وب رای مردم فتوا بده ، زیرا دوست دارم ، مردم فردی چون تو را در میان شیعیان ما ببینند . (14)

2- " زراره " : دانشمندان شیعه از میان شاگردان امام باقر و امام صادق علیهما السلام ، شش تن را فقیه تر می شمرند که زراره یکی از آنها است . از امام صادق نقل است که فرمود : اگر " برید بن معویه " ، " ابوبصیر" ، " محمد بن مسلم" و " زراره " نبودند . آثار پیامبر ( معارف شیعه ) از میان می رفت، آنان بر حلال و حرام خدا امین هستند . باز فرمود : برید ، زراره ، محمد بن مسلم و احول در زندگی و مرگ نزد من محبوبترین مردمان هستند . (15)

3- " کمیت اسدی " : شاعری سر آمد بود و زبان گویایش در دفاع از اهل بیت ، اشعاری پر مغز می سرود. اشعارش چنان کوبنده و رسوا گر بود که پیوسته از طرف خلفای اموی تهدید به مرگ می شد .

4- " محمد بن مسلم " : فقیه اهل بیت و از یاران راستین امام باقر و امام صادق علیه السلام بود . چنان که گفته شد ، امام صادق او را یکی از آن چهار تن به شمار آورده که آثار پیامبر به وجودشان پا برجا و باقی است .

شهادت نور ولایت

امام باقر علیه السلام ، هفت ذیحجه سال 114 هجری در پنجاه و هفت سالگی در زمان حاکم ستمگر اموی " هشام بن عبدالملک" مسموم گردیده و شهید شدند . در شامگاه شهادت به فرزند خویش امام صادق علیه السلام فرمود : " من امشب جهان را بدرود خواهم گفت ، هم اکنون پدرم را دیدم که شربتی گوارا نزد من آورد و نوشیدم ، او مرا به سرای جاوید و دیدار حق بشارت داد . "

بدن مطهر آن دریای بیکران دانش خدایی در خاک بقیع ، درکنار پدروجدش امام مجتبی و امام سجاد علیه السلام به خاک سپرده شده است .

پی نوشت:

1. وسائل الشیعه، ج 2، ص 474

2. علل الشرایع، ج 1، ص 233.

3. یعقوبی، ج 2 ، ص 320.

4. المفردات، ص 54.

5. لسان العرب، ذیل کلمه باقر.

6. الارشاد، ص 282.

7. کشف الغمه، ج 2 ، صص 18-0117

8. عمدة الطالب، ص 195.

9. شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید ، ج 15، ص 77.

10. الکافی، ج 6، ص 266.

11. سیراعلام النبلاء، ج 4، ص 402.

12. الکافی، ج 8، ص 120.

13. امالی شیخ طوسی، ص 261.

14. جامع الروات، ج 1 ، ص 9.

15. همان ، صص 325- 324- 01

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دکتر سارا ( سه شنبه 86/9/27 :: ساعت 8:57 صبح )

»» چرا می گویند ماه عســــــــــــــــــــــــــــــــــل ؟؟؟؟؟؟؟؟؟

چرا می گویند ماه عســــــــــــــــــــــــــــــــــل ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

تا به حال به این فکر کردید که چرا به ماه عسل میگویند ماه عسل و چیز دیگری نمی گویند . ما بر آن شدیم که جواب این سئوال را برایتان پیدا کنیم که از این قرار است .
در کشور بابل در چهار هزار سال پیش رسمی وجود داشته است که بر اساس آن یک ماه پس از مراسم عروسی ، پدر عروس برای دامادش یک نوع نوشیدنی شیرین که از عسل درست شده بود تهیه می کرده ، آنها این ماه را ماه عسل می گفتند . امروزه این اصطلاح را برای ماه نخست ازدواج بکار میبرند.

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دکتر سارا ( سه شنبه 86/9/27 :: ساعت 8:56 صبح )

»» وقتی میگم خانومها مظلومند..نگید نه!!!
وقتی میگم خانومها مظلومند..نگید نه!!!

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دکتر سارا ( سه شنبه 86/9/27 :: ساعت 8:45 صبح )

»» عکس

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دکتر سارا ( دوشنبه 86/9/19 :: ساعت 6:52 صبح )

»» زمینه شهادت

زمینه شهادت

شخصیت بی نظیر، جذاب و پر نفوذ امام جواد (ع) با پاسخگویی وی به سئوالات وشبهات وارده بر دین در محضر بزرگان تشیع و نیز مناظره با افرادی چون" یحیی بن اکثم" و" ابی داود" آن هم با سنی کم و... موجب محبوبیت روز افزون امام جواد (ع) در بین مردم شد . این محبوبیت ، زنگ خطر را برای دستگاه بنی عباس به صدا درآورد .
مامون که بر آن بود تا با زیرکی خاص خود و کمک امّ الفضل و بهره برداری از جایگاه دامادی امام جواد (ع) به مهار وقایع روزگار خود خصوصا علویان بپردازد ، در روز پنج شنبه هفدهم رجب یا شعبان سال 218 از دنیا رفت.(بحار الانوار ج50 ص16 ، تاریخ الامم والملوک ج50 ص30 ) ومعتصم برادر وی با نگرشی دیگر به معادلات سیاسی و اجتماعی وی روحیه سپاهی گری و نظامی گری به قدرت رسیده بود. وجود حضرت را هرگز تحمل نمی کرد، از اینرو پس از رسیدن به خلافت، امام جواد(ع) را از مدینه به بغداد فرا خواند که در حقیقت این فرا خوانی، آغاز محدودیت و محصور کردن امام به شمار می آید.
بنابر روایات امام رضا (ع) ، امام جواد(ع) قربانی خشم و غضب شد ، خشم و غضبی که ریشه در عجز و ناتوانی دستگاه بنی عباس در مقابل شخصیت و درایت حضرت داشت.
حکیم بن عمران می گوید هنگامی که حضرت به دنیا آمد امام رضا (ع) به یاران خویش فرمود : برای من فرزندی به دنیا آمده که مانند " موسی بن عمران " دریاها را می شکافد و چون "عیسی بن مریم" مادر او مقدس و پاکیزه و پاکدامن است . سپس فرمود: این فرزند من از روی خشم و غضب کشته می شود و اهل آسمانها بر وی می گریند. خداوند بر دشمن ستمگر او غضب می کند و در مدت کوتاهی آنانرا به عذاب دردناک مبتلا می سازد (بحار الانوار ج50 ص15 )
معتصم پس از رسیدن به خلافت و گرفتن بیعت، از وضعیت امام جواد (ع) و محل سکونت وی پرسید که در پاسخ به او می گویند در مدینه به سر می برند .
معتصم به "محمد بن عبدالملک زیات" که سمت وزارت وی را در مدینه داشت ابلاغ کرد تا با احترام خاص امام جواد(ع) را با ام الفضل از مدینه به بغداد روانه سازد.
محمد بن عبدالملک نیز نامه معتصم را به علی بن یقطین داد و او را مامور روانه ساختن امام جواد(ع) به بغداد کرد.( بحار الانوار ج50 ص8 )
عمر مبارک امام در این سال 218ه.ق بیست و سه سال بود و این دومین سفر حضرت به بغداد بود. حضرت که در سفر نخست به دستور مامون به بغداد فرا خوانده شده بوددر واکنش به پرسش اسماعیل بن مهران که عرض کرد :
ای مولای من ، اکنون که مدینه را ترک می کنی برای شما نگرانم. تکلیف چیست وامام بعد از تو کیست ؟
امام جواد(ع) با لبخندی معنا دار فرمود:" لیس حیث طننت فی هذه السنه "، آنچه را که تو گمان می کنی (برای آن نگرانی ) در این سال واقع نمی شود .
امام در سفر دوم خود و احضار وی از سوی معتصم ، در پاسخ به پرسش اسماعیل بن مهران که عرض کرد: ای مولای من، جانم به قربانت، مدینه را ترک می کنی، تکلیف ما بعد از تو چه خواهد بود ؟
امام فرمود: " الامر من بعدی الی ابنی علی " امر امامت و پیشوای بعد از من برعهده فرزندم علی (ع) است.(الارشاد ص328 ، بحار الانوار ج50 ص118 )
تاریخ به نقش چند نفر در به شهادت رساندن امام جواد(ع) اشاره می کند که آنان عبارتند از : معتصم عباسی، جعفر بن مامون برادر معتصم ، ام الفضل فرزند مامون و همسر امام جواد(ع) یحیی بن اکثم و احمد بن داود دو قاضی مشهور دربار.
بی شک نقش تحریک کننده فکری و فرهنگی را افرادی چون یحیی بن اکثم و احمد بن ابی داود که در دوران مامون در مناظرات از حضرت شکست خورده بودند ،مهیا ساخته بودند. نقش جعفر بن مامون در شهادت حضرت نقش تحریک عواطف خواهرش که فرزندی از حضرت نداشت و مورد کم توجهی حضرت قرار می گرفت بود و معتصم را می توان دستور دهنده قتل ، و ام الفضل را مجری آن بر شمرد.

آغاز توطئه

پس از شکست ابی داود قاضی مشهور دربار عباسی در خصوص اجرای حد سارق ، روح انتقامجویی و کینه از حضرت (ع) که ناشی از دست رفتن جایگاه علمی خود در نزد خلیفه دربار و مردم بود ، ابی داود را بر آن داشت که معتصم تاثیرپذیر را نسبت به امام جواد (ع) بدبین نماید .
زرقان دوست نزدیک و صمیمی " احمد بن داود " می گوید: .... " ابی داود برای من نقل کرد پس از شکست از" ابی جعفر" به قدری ناراحت شدم که آرزوی مرگ کردم، بدین جهت روز سوم ( جلسه بحث ) نزد معتصم رفتم و گفتم : خیر خواهی و نصیحت امیر المومنین بر من واجب است که اگر از آن سر باز زنم ناسپاسی کرده و سزایم آتش دوزخ است .
معتصم علتش را پرسید ؟
به او گفتم : زمانی که امیر الموُمنین فقهاءو علماء را در مجلسی گرد هم می آورد تا به حل یک مسئله دینی دست یابد . و علما ء و فقها در مجلسی فتوای خود را اعلام می کند در آن مجلس اعضای خانواده ، وزراء ، فرماندهان ارتشی و ... حضور دارند و مردم نیز در بیرون به این نکته آگاهی می یابند که خلیفه فتوای علماء و فقهاء را کنار گذارده و راُی و فتوای کسی را می پذیرد که گروهی از امت به امامت وی معتقدند و وی را برتر و دانشمند تر از دیگران قلمداد می کنند ؟
تکلیف حکومت و علمای دربار چه می شود ؟
چه حیثیتی برای آنان باقی می ماند ؟ آیا چنین کاری زمینه انحراف افکار عمومی از خلافت و تمایل و توجه به ابی جعفر (ع) را مهیا نمی کند ؟
معتصم با شنیدن سخنانم رنگ چهره اش تغییر کرد و گفت :
جزاک الله عن نصیحتک خیرا .. خداوند به تو جزای خیر دهد بخاطر نصیحت خیر خواهانه ات .
چهار روز پس از این جلسه مناظره امام جواد (ع) به دست ام الفضل به شهادت رسید .
تاریخ نویسان نحوه شهادت حضرت را به سه گونه مختلف روایت کرده اند .

روایت نخست:
معتصم به یکی از وزیران خود دستور داد تا امام جواد(ع) را برای صرف ناهار به خانه خویش دعوت و آن حضرت (ع) را مسموم نماید .
معتصم تاُکید کرد که اگر امام جواد(ع) از پذیرش دعوت امتناع کرد به وی بگویند که مجلس خصوصی است !
این وزیر ، امام جواد (ع) را برای خوردن نهار به خانه خویش دعوت کرد که با اکراه و امتناع حضرت روبرو شد .
وزیر با اصرار و تاُکید فراوان و بیان این مطلب که : بسیار دوست دارم که حضرت پای خود را بر فرش منزل من بگذارد و خانه ام به قدوم وی تبرک یابد و دوست دارم یکی از وزیران نیز تو را زیارت و ملاقات کند ، حضرت را مجبور به پذیرش دعوت کرد .
امام بر سفره نهار با خوردن اولین لقمه احساس مسومیت کرد . از اینرو خواستار مرکب خود برای رفتن از منزل شد . حضرت پس از خوردن آن لقمه در برابر اصرار وزیر در خانه او فرمودند :
"خروجی من دارک خیر لک "، در منزل تو نباشم برای تو بهتر است. امام جواد (ع) با همان حال مسمومیت منزل را ترک کرد و آن روز و آن شب بر اثر مسمومیت و ناتوانی درد کشید و سپس بیست ساعت پس از خوردن آن لقمه به شهادت رسید .

روایت دوم :
ابن شهر آشوب روایت می کند : پس از دعوت اجباری معتصم از امام جواد (ع) و استقبال ظاهری از آن حضرت (ع) ، معتصم "اشناس" فرمانده ترک سپاه خود را ، با هدایایی به نزد امام جواد (ع) و ام الفضل فرستاد .
وی ماُموریت داشت تا " شربت ریواس " ترش مزه ای را که به همراه خویش داشت به حضرت بخوراند . اشناس پس از دادن هدایا و خوشامدگویی به امام جواد (ع) گفت : این شربت خوش طعمی است که با یخ خنک شده است و خلیفه ، احمد بن ابی داود ، سعید بن خضیب و بسیاری از سر شناسان دربار نیز آن را نوشیده اند . خلیفه دستور داده است تا این شربت خنک را الآن میل نمایی !
امام جواد (ع) شربت را گرفت و فرمود: اشکالی ندارد، شب آن را می خورم ولی اشناس گفت : هم اکنون شربت خنک است و اگر بماند یخ آن آب می شود و خاصیت خود را از دست می دهد ، اکنون باید میل کنی .
امام جواد (ع) با اطلاع از نقشه وی در حال اجبارآن را نوشید.
مناقب ال ابی طالب ج4 ص379 ، بحار الانوار ج 50 ص 8

روایت سوم:
پس از به خلافت رسیدن ابواسحاق محمد بن هارون معروف به معتصم عباسی ، وی برای به شهادت رساندن ابی جعفر (ع) نقشه ها و حیله ها می کشید تا اینکه به ام الفضل ، دختر هارون و همسر امام جواد (ع) دستور داد تا حضرت را مسموم نموده و به شهادت رساند .
معتصم که از احساسات زنانه ام الفضل خبر داشت و می دانست وی ازامام جواد (ع) راضی نیست و امام جواد (ع) همسر دیگر خود "ام الحسن " را که برای وی فرزند پسری بدنیا آورده است برام الفضل که نازاست ترجیح می داد، بهترین فرد برای به شهادت رساندن حضرت دید.
ام الفضل همسر بی وفای حضرت (ع) به دستور عمویش معتصم تن در داد .
از آنجا که معتصم و جعفر می دانستند که امام (ع) انگور را بسیار دوست دارد زهری را در "انگور رزاقی " تزریق کردند و ام الفضل نیز نوزده دانه انگور به امام جواد (ع) خورانید .
همین که امام انگور مسموم را خورد، ام الفضل سخت اندوهگین و پریشان شد و شروع به بلند گریستن کرد .
امام جواد(ع) متوجه حرکت خائنانه وی گردید. رو به ام الفضل کرد و گفت چرا گریه می کنی ؟ به خدا سوگند خداوند تو را به زخمی لاعلاج مبتلا خواهد کرد و گرفتار بلایی خواهی شد که توان بازگو کردن آن را برای کسی نداری .
بحار الانوار ج 50 ص 17

سال شهادت

ابن ابی ثلج بغدادی متوفای 325 هجری در تاریخ ائمه ، محمد بن یعقوب کلینی متوفای 328 هجری در اصول کافی ، شیخ مفید متوفای 413هجری در الارشاد ، طبرسی امامی متوفای قرن پنجم در دلائل الامامة ، علامه مجلسی متوفای 1111 در بحار الانوار، محدث قمی متوفای 1359 هجری . در منتهی الامال سال شهادت حضرت را 220 هجری می دانند .

روز شهادت

ابن ابی ثلج بغدادی و محمد بن یعقوب کلینی روز شهادت حضرت را سه شنبه ششم ذیقعده سال 220هجری قمری و محمد بن حریر بن رستم طبری سه شنبه پنجم ذیحجه سال 220 هجری دو ساعت پس از بالا آمدن آفتاب را روز شهادت حضرت خوانده اند .

علامه مجلسی ، شیخ عباس قمی ، سید محمد کاظم قزوینی آخر ماه ذیقعده سال 220هجری را روز شهادت امام جواد بر می شمارند

مکان شهادت

همه محدثان و مورخان بالاتفاق مکان شهادت حضرت امام جواد (ع) را بغداد می دانند .

سر نوشت قاتلان

پیشتر حضرت رضا (ع) درباره قاتلان امام جواد (ع) فرموده بود :
"فرزند من از روی خشم و غضب کشته می شود و اهل آسمانها بر او می گریند. خداوند بر دشمن ستمگر او غضب می کند و در مدت کوتاهی آنانرا به عذاب دردناک مبتلا می سازد ".
پیشگویی حضرت رضا (ع) عملی شد و جعفر بن ماُمون که تحریک کننده خواهرش ام الفضل بود در همان روزهای پس از شهادت امام جواد (ع) در چاهی افتاد و بر اثر ضربه ای که بر سرش خورد دچار جنون گردید و بقیه عمرش را با دیوانگی و جنون به سر برد .
معتصم عباسی که دستور قتل حضرت را صادر کرد بیش از شش سال دیگر حکومتش دوام نیافت .
اما سر نوشت ام الفضل سر نوشت دردناکی بود که حضرت امام جواد (ع) قبل از شهادت برای او ترسیم کرده بود ، دچار شدن به بیماری که وی از گفتنش نیز اکراه داشت .
ام الفضل دچار بیماری داخلی و زنانگی شد که توان بازگو کردن برای دیگران را نداشت. وی تمام دارایی های خویش را خرج درمان خود کرد اما معالجه نشد و در کمال فقر و تنگدستی جان خود را از دست داد

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دکتر سارا ( دوشنبه 86/9/19 :: ساعت 6:51 صبح )

»» امام جواد (ع) از نگاه دیگران

امام جواد (ع) از نگاه دیگران

شخصیت والای علمی اخلاقی امام جواد (ع)در نگاه خلفاء ، دانشمندان ،نویسندگان و تاریخ نگاران غیر شیعه؛ سندی گویا بر جایگاه رفیع این امام همام در بین مسلمانان می باشد که به عنوان نمونه به چند مورد آن اشاره می شود

مامون عباسی

خلیفه مقتدر عباسی در پاسخ به اعتراض بزرگان بنی عباس در خصوص به تزویج در آوردن دخترش " ام الفضل " به امام جواد (ع) ،این امام همام را اعجوبه عصر خواند و گفت : " قد اخترته لتبریزه علی کافه اهل الفضل فی العلم والفضل مع صغر سنه والاعجوبه فیه بذالک " من بدان جهت وی را به دامادی خود برگزیدم که با کمی سن در علم و فضیلت بر همه اهل زمان برتری دارد و اعجوبه ای است در علم و دانش .

بحارالانوار ،ج50، ص75 ? موسوعه الامام الجواد(ع)، ج1 ،ص360 و 363. اعیان الشیعه ،ج3 ،ص 129 .

اسقف بزرگ مسیحی

اسقف مسیحی پس از آگاهی یافتن از علم ودانش امام جواد (ع) در مسائل پزشکی گفت :

به نظر می رسد این شخص " امام جواد (ع) " پیامبری از نسل پیامبران است .

المناقب لابن شهر آشوب ،ج4 ،ص389 -موسوعه الامام الجواد (ع) ،ج1 ،ص362.

سبط بن جوزی

یوسف بن قزا اغلی بن عبداالله بغدا دی مشهور به سبط بن جوزی پس از بیان تاریخ تولد و شهادت حضرت می نویسد : کان علی منهاج ابیه فی العلم والتقی و الزهدوا الجود.

او در علم و تقوی ،پرهیزگاری و سخاوت چون پدر بزرگوارش "امام رضا (ع) " و دنباله رو او بود.

تذکره الخواص ،ص202 ? الامام جواد (ع) ،ص72 .

ابن ابی طلحه

ابن ابی طلحه در کتاب مطالب السؤول فی المناقب آل الرسول در باره شخصیت امام جواد (ع) می نویسد: او گرچه صغیر السن است ولی کبیرالقدر و رفیع الذکر می باشد .

کشف الغمه ،ج2 ،ص186 ? سرورالفؤاد ،ص40 .

ابن صباغ مالکی

علی بن محمد احمد مشهور به " ابن صباغ " فقیه مالکی و متوفای 855 در مکه پس از بیان گوشه ای از خصوصیات زندگی حضرت جواد (ع) ، می نویسد: آری چنین بود کرامات جلیل و مناقب او.

ودر جای دیگر می افزاید:چه گوییم ما در جلالت و مقام امام چواد (ع) و فضیلت کمال و عضمت و جلال او ،حضرتش در میان طبقات ائمه (ع) سنش کمتر از همه و قدر و شانش اعظم است . او در اندک مدتی از عمر شریفش کراماتی بسیار و معجزاتی بیشمار از خود نشان داده و معارج و فضیلت کمال را طی کرده و از رشحات و تراوش دانش و بینش خود اثرها گذاشته و از نفحات و ریزش فضل کمالش بی اندازه و شمار فیوضاتی به عالم علم نثار فرموده ، چه با مجالس و محافلی که متکلم به احکام گردیده و از مسائل ، حلال و حرام را بیان نموده و زبان دشمنان وخصم بدفرجام را به منطق صحیح و گفتار ملیح خود الکن و کلیل کرده و گه ،بسیار انجمن و محفلی که در صدر جلساء و راس خطبا وبلغاء قرار گرفته و در برابر خود تمامی فصحاء و علما و حکما را تحت شعاع گذارده .

حلیه الابرار ،ج 4،ص568 ?الفصول المهه ،ص266 ? موسوعة الامام الجواد (ع) ،ج1 ،ص364 ? سرور الفؤاد ابوالقاسم سحاب ، ص 40 و 41 .

صلاح الدین صفدی

خلیل بن ابیک بن عبدالله ،معروف به صلاح الدین صفدی - اهل صفد ? ادیب و مؤرخ نامدار اهل فلسطین که در حدود دویست تصنیف از وی برجای مانده ، می نویسد:

محمد بن علی ،همان جواد بن رضا (ع) بن الکاظم موسی بن الصادق جعفررضی الله عنهم است .لقب او جواد ، قانع و مرتضی است . وی از فرزندان اهل بیت نبوت است که در سخاوت شهرت داشت تا جائی که او را جواد (ع) ، نام نهاده اند ، او یکی از امامان دوازده گانه است .

الوافی بالوافیات ،ص105 ? الامام محمد الجواد (ع) ، ص73 .

ابن تیمیه

ابن تیمیه می گوید : محمد فرزند علی ملقب به جواد از بزرگان و اعیان بنی هاشم است که در سخاوت و بزرگواری شهرت تام دارد . منهاج السند ، ص 127.

یوسف بن اسماعیل نبهانی

یوسف بن اسماعیل نبهانی حنفی ادیب و شاعر فلسطینی ،متولد 1350 هجری که از وی سیزده کتاب مهم بر جای مانده، می نویسد:

محمد جواد فرزند علی رضا (ع) از بزرگان امامان و چراغ هدایت امت و سادات اهل بیت (ع) است که عبدالله شبراوی شافعی نیز از وی در کتاب خود " الاتّحاف بجبّ الاشراف " با ستایش و تکریم یاد کرده است . جامع کرامات الاولیاء ،ج1 ،ص100 .

محمود بن وهیب بغدادی فنخی

محمد الجواد (ع) فرزند علی بن الرضا (ع) است کنیه او مانند کنیه جدش محمد الباقر ،ابو جعفراست رضی الله عنهما .

سه لقب وی جواد ، قانع و مرتضی است که مشهورترین آنها " جواد" است . رنگ پوست او سفید ،قامتش معتدل و نقش انگشترش نعم المقدّرالله، و وارث علم پدر بود.

جوهرة الکلام ، ص147 - الامام الجواد (ع) ،ص76 .

علی جلال حسینی

علی جلال حسینی دانشمند بزرگ مصری می نویسد :

محمد الجواد ابو جعفر دوم فرزند علی (ع) در سال 195 هجری در مدینه دیده به جهان گشود. وی با وجود سن کم در علم و فضیلت سرآمد همه عالمان و اهل فضیلت زمان خویش بود.

الحسین ، ج 2،ص207- الامام محمدالجواد (ع) ،ص76? زندگانی امام جواد (ع)،ص200

خیرالدین زرکلی

خیرالدین زرکلی می نویسد :ابو جعفر جواد (ع) چون اجداد خویش مقام بلندی داشت . هوشمند و خوش بیان بود و استعداد نیرومند و اصیلی داشت.

الامام محمد الجواد (ع) ،ص76 ? زندگانی امام جواد (ع) ص200

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دکتر سارا ( دوشنبه 86/9/19 :: ساعت 6:15 صبح )

»» داستان تولد امام جواد (ع)

تولد امام جواد (ع)

تولد مبارک امام جواد (ع) نه تنها پایان بخش دلهره های شیعیان وافشای نیت فرصت طلبان و سود جویانی چون فرقه واقفیه بود، بلکه آغاز فصل نوینی از تاریخ ائمه اطهار است .

راویان و تاریخ نگاران شیعه اقوالی را درباره تاریخ تولد حضرت ذکر کرده اند :

1- شیخ کلینی در اصول کافی ، شیخ مفید در ارشاد، رمضان هجری195

ابن شهر آشوب در مناقب و قتال روضه الواعظین اربلی در کشف الغمه روز ولادت را 19 رمضان 195 هجری ذکر کرده اند.

2- قولی 15 رمضان 195 هجری ..

3- شیخ طوسی از احمد بن محمد عیاش در انوار البهیه 10 رجب 195 هجری را روز ولادت حضرت دانسته است.

الکافی ج1 ص492 ، موسوعه الامام الجواد ج1 ص7و8 . المناقب لابن شهر آشوب ج4 ص379 ، کشف الغمه ج2 ص343و345و362 . بحار الانوار ج50 ص11 ، مسار الشیعه ص 43 . مصباح المتهجد ص805 ، الانوار البهیه ص249

برخی تولد حضرت را در شب جمعه و برخی روز جمعه ذکر کرده اند .

در میان اقوال چهار گانه، فرازی از دعای ناحیه مقدس ، قول چهارم را تایید می نماید آنجا که حضرت می فرمایند:

" اللهم انی اسئلک بالمولدین فی رجب محمدبن علی الثانی و ابنه علی بن محمد المنتخب ."

داستان تولد امام جواد(ع)

علامه مجلسی (ره) در جلاءالعیون می نویسد: ابن شهر آشوب به سند معتبر از حکیمه خاتون دختر امام موسی کاظم (ع) روایت می کند که :

روزی برادرم حضرت رضا(ع) مرا طلبید و فرمود:

ای حکیمه امشب فرزند مبارک خیزران متولد می شود و باید تو در وقت تولد او حاضر باشی.

من در خدمت آن حضرت ماندم , چون شب فرا رسید حضرت مرا با خیزران و زنان قابله به حجره آورد و چراغی نزد ما افروخت و از حجره بیرون رفت و در را بر روی ما بست .

حکیمه خاتون می افزاید : خورشید امامت با بدنیا آمدنش حجره را نورانی کرد بر آن حضرت پرده نازکی چون جامه احاطه کرده بود و نوری از حضرت ساطع می شد

چون نور مبین را در دامن گرفتم . آن پرده حائل را از خورشید جمالش دور کردم . حضرت امام رضا(ع) به حجره آمد .

پس از آنکه حضرت جواد (ع) را در جامه ها مطهر پیچیده بودیم و حضرت رضا(ع) آن گوشواره امامت را از ما گرفت و در گهواره عزت و کرامت گذاشت و آن مهد شرف و عزت را به من سپرد و فرمود : از این گهواره جدا مشو .

چون روز سوم ولادت فرا رسید، امام جواد(ع) دیده حقیقت بین خویش را به آسمان گشود وبه سوی راست و چپ نظر کرد و به زبان فصیح ندا داد :

"اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمد رسول الله ."

چون این حالت غریب را از آن نور دیده مشاهده کردم، به خدمت حضرت رضا(ع) شرفیاب شدم و آنچه دیده و شنیده بودم را به خدمت حضرت عرض کردم .

حضرت فرمود :پس از این عجایب بسیار را بیش از آنچه مشاهده کردی، مشاهده خواهی کرد.

منتهی الامال ج2 ص572و573 ، المناقب ج4 ص394 ، بحار النوار ج48 ص316 و ج50 ص10، الانوار البهیه ص250 ، حلیه الابرار ج4 ص524 ، الثاقب فی المناقب ص504 ، مدینه المعاجز ج7 ص260

القاب امام

حضرت رضا(ع) بر اساس نصبی که از پیامبر اکرم (ص) و امیر موُمنان علی (ع) به اورسیده بود فرزند خود را به جواد , زکی , و تقی ملقب فرمودند .

به جزء این سه لقب حضرت جواد(ع) دارای القاب دیگری چون , قانع , مرتضی , نجیب : منتخب , متقی , متوکل , مرض , المختار , عالم نیز بودند ...

اما به جهت جود و سخاوت فراوان مشهورترین لقب امام محمد تقی (ع) به جهت جهت جود و سخاوت فراوانی (( جواد)) است . ......

گذشته از این امام (ع) در بین شیعه و سنی به باب المراد نیز شهرت دارد

کنیه امام جواد (ع)

کنیه حضرت امام جواد (ع) ابو جعفر است که به وی ابو جعفر کافی نیز گفته می شود ابوجعفر اول کنیه امام پنجم امام محمد باقر(ع) است به طور خاص ابو علی به امام نهم گفته می شود

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دکتر سارا ( دوشنبه 86/9/19 :: ساعت 6:13 صبح )

»» امامت در حدیث

امامت در حدیث

در احادیث نبوی , امام شناسی جزئی از تفقه ضروری دین شناخته شده و امامت، بخشی از اسلام و امامان ، نجوم آسمان هدایت و جدا ناشدنی از قرآن و نیز خلیفه ، وصی, ولی امر و حاکم معرفی شده اند.

الف: در روایتی آمده است : " من مات بغیر امام ( و لم یعرف امام زمانه ) مات میتة جاهلیة " . " کسی که بمیرد بدون آنکه امامی داشته باشد یا امامش را نشناسد, او به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است ".

این حدیث با تعبیرات متفاوت در کتابهای معتبر و مورد اعتماد حدیثی توسط محدثین شیعه و سنی نقل شده است ( کنز العمال ج 6 ص 65 و مسند احمد بن حنبل ج 4 ص 96 و محاسن برقی ص 156 و غیبت نعمانی ص 62 )

ب : در روایت دیگر آمده است"ان الحجة لا تقوم لله علی خلقه الا بامام حتی یعرف " حجت بر مردم تمام نمی شود مگر به وسیله امام آنگاه که شناخته شود . این احادیث گرچه با تعبیرهای مختلف نقل شده است, اما ضرورت امامت را از دیدگاه اسلام به طور وضوح بیان کرده است .

معارف اسلامی صحیح مسلم ج3،ص1478 ( حدیث 58 از باب اماره ) و مسند احمد بن حنبل ج 2 ص 83 و 93 و اصول کافی ج 1 ص 135 و قرب الاسناد ص 153 و بحار الانوار ج 23 ص 30

ج : در روایتی آمده است: " لا تخلوا الارض من حجة ظاهر او خاف مغمور. " ." زمین از حجت و امام خالی نمی ماند چه امامتش آشکار ویا مخفی و مقهور باشد ". این حدیث با تعبیرهای متفاوت در نصوص اسلامی آمده و مبین آن است که نبود امام در جامعه بشری موجب نابودی شریعت الهی و گمراهی مردم و خلط حق و باطل می گردد . (معارف اسلامی اصول کافی ج 1 ص 136 و بحار الانوار ج 23 ص 20 و نهج البلاغه خطبه 1)

جدای از احادیثی که بیانگر ضرورت امامت و لزوم رهبری امت است , روایات بسیار دیگری نیز تحت عناوینی چون خلیفه، ولی امر، حاکم، امیر، و والی نقل شده است که اصل اجتناب ناپذیری امامت را در اسلام بوضوح بیان کرده است .

به عنوان نمونه این حدیث از امام رضا (ع) حائز دقت و بررسی است :

"انا لا نجد فرقة من الفرق و لا ملة من الملل بقوا و عاشوا الا بقیم و رئیس لمالا بدلهم منه فی امر الدین و الدنیا فلم یجز فی حکمة الحکیم ان یترک الخلق بلا رئیس و هو یعلم انه لا بدلهم منه و لا قوام لهم الا به فیقاتلون به عدوهم و یقسمون به فیئهم و یقیم معهم جمعتهم و جماعتهم و یمنع ظالمهم من مظلومهم ."

"ما هیچ گروه و ملتی را نیافته ایم که بتواند بدون رئیس و رهبر به حیات خود ادامه دهد؛ زیرا مردم در این امور به رهبر و زمامداری نیازمندند .ناگزیر خداوند حکیم نیز مردم را بدون رهبر و امام به حال خودرها نکرده است، تا بتوانند به رهبری وی با دشمنان خود بجنگند و درآمدهای عمومی را توزیع کنند و او (وحدت و اتحادشان را حفظ نماید و) جمعه و جماعتشان را بر پا کند و جلو تجاوز ظلم ،گرفته شود و امنیت مظلومان تاُمین گردد ". معارف اسلامی, ص 202و 203 علل الشرایع ج1 ص183

ائمه اطهار

در راویات شیعه و سنی تعداد ائمه اطهار 12 نفر و همگی از قریش ذکر شده است . در صحیح مسلم از جابر بن عمره نقل شده است که : "سمعت رسول الله (ص) یقول : لایزال الاسلام عزیزاً الی اثنی عشر خلیفه ثم قال کلمة لم افهمها ! فقلت لابی ما قال ؟ قال کلهم من قریش ".

جابر بن عمره می گوید پیامبر فرمود : اسلام همواره عزیز خواهد ماند تا دوازده خلیفه بر آنان حکمرانی کنند. آنگاه سخنی فرمودند که من نفهمیدم به پدرم_ که نزدیکتربه پیامبر بود ، گفتم چه فرمود ؟ گفت: فرمود تمام آنها از قریشند . صحیح مسلم،ج3 ص 1453طبع بیروت(دارالاحیاءالتراث العربی)

پیامبر اکرم (ص) به مناسبتهای گوناگون نام این دوازده امام را ذکر کرده اند:

جابر بن عبد الله انصاری می گوید : هنگامیکه آیه " اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم" ( نساء /59 ) نازل شد .

به رسول خدا (ص) عرض کردم : ما خدا و رسولش را شناخته ایم ،اولی الامر چه کسانی هستند که اطاعت از آنها بر ما واجب شده است ؟

فرمود: آنان جانشینان من هستند و امامان بعد از من که اولین آنان علی و سپس به ترتیب حسن بن علی , حسین بن علی , علی بن حسین , محمد بن علی , که در تورات به باقر معروف است و تودر آن زمان اورا درک خواهی کرد , هر گاه او را مشاهده کردی سلام مرا به او برسان. جابر, پس از محمد بن علی , نام بقیه آنان را بدین ترتیب نقل کرده است :

"جعفر بن محمد , موسی بن جعفر , علی بن موسی , محمد بن علی , علی بن محمد , حسن بن علی و پس از او فرزندش که نام و کنیه او با نام و کنیه من یکی است .( نام : محمد و کنیه: ابو القاسم ) که خداوند او را بر همه جهان حاکم می کند و او همانی است که از نظر مردم پنهان می شود , غیبت او به درازا کشیده می شود، تا آنجا که تنها افرادی که ایمانشان استوار , آزموده و عمیق است ، بر عقیده خود بر امامت وی باقی می مانند".

منتخب الاثر ص 101 ، مناقب مرتضوی ،تاُلیف کشفی ترمزی حنفی ص 560

غیر از آنکه نام هر امام توسط امام ، ذکر شده است در بسیاری از احادیث وارده از سوی ائمه نام همه ، ائمه اطهار ذکر شده است . این روایات بالغ بر 130 روایت است .

شرایط امامت

امامت در بینش مکتب تشیع، در سه شرط اساسی خلاصه می شود :

1- علم بر تر ( افضل بودن از همه از نظر علمی )

2- عصمت ( مصونیت از هر گونه خطا و لغزش )

3- نصب از جانب خدا و پیامبر (ص) ?.

امام جواد (ع) همانند ائمه دیگر دارای این شرایط بود هر چند که سن حضرت(ع) به هشت سال نمی رسید.

در بینش توحیدی و مکتب تشیع سن ملاک و معیار برای امامت نیست همانگونه که ملاک و معیار برای پیامبری و نبوت به شمار نمی رود.

حضرت یحیی (ع) و حضرت یوسف (ع) در کودکی به پیامبری رسیده اند ، و عیسی پیامبر نیز در کودکی و در گهواره فرمود: " قال انی عبدالله اتنی الکتاب وجعلنی نبیا" . " خداوند مرا پیامبر خود قرار داده و کتاب به من عطا فرموده است." ( مریم /30 )

از اینرو امام رضا (ع) در اظهار نظر بعضی از یاران خود، مبنی بر کم بودن سن امام جواد(ع) برای امامت فرمودند : " سن عیسی (ع) در هنگام نبوت کمتر از سن فرزند من بوده است ". روضه الواعظین ، ص 203

امام رضا ( ع) در جایی دیگر در راستای ابهام زدایی از جانشین بودن امام جواد (ع) با سن کم پس از وی ، به جانشینی سلیمان از داود استناد می کند و می فرماید : " حضرت سلیمان زمانی که هنوز کودکی بیش نبود و گوسفندان را به چرا میبرد،حضرت داود (ع) او را جانشین خود کرد ، در حالیکه عُباد و علمای بنی اسراییل این عمل ( جانشین بودن سلیمان را ) را انکار می کردند". الکافی, ج 1 ,ص 383

انتصاب امام جواد (ع) از سوی پیامبر (ص) بر کسی پوشیده نبود، چرا که نام مبارک امام جواد (ع) در زبان پیامبر (ص) و معصومین قبل آمده بود.

در کنار شنیده شدن نام امام جواد (ع) در زبان پیامبر(ص) و معصومین پس از وی و تصویری از عصمت حضرت در عینیت جامعه آنچه برای غیر شیعه، تعجب آور بود و آن را می توان سندی گویا بر امامت حضرت جواد (ع) و حتی اثبات امامت ، ائمه دیگر در نزد غیر شیعه بر شمرد ، علم لَدنی حضرت امام جواد (ع) است که اختصاص به امام دارد ، پاسخگویی وی به علما ء و دانشمندان بزرگ عصر خویش آن هم در سن هفت هشت سالگی , علم امامت خود را به منصه ظهور رساند.

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دکتر سارا ( دوشنبه 86/9/19 :: ساعت 6:9 صبح )

»» آنفلوآنزا

آنفلوآنزا

Influenza

آنفلوانزا عبارت‌ است‌ از یک‌ عفونت‌ تنفسی‌ مسری‌ و شایع‌ که‌ در اثر یک‌ ویروس‌ ایجاد می‌ شود. مدت‌ زمان‌ شروع‌ علائم‌ از زمان‌ وارد شدن‌ ویروس‌ به‌ بدن‌ 24 تا 48 ساعت‌ است‌. سه‌ نوع‌ ویروس اصلی‌ آنفلوانزا وجود دارد (A,B,C) ، اما این‌ ویروس‌ها توانایی‌ جهش‌ به‌ انواع‌ گوناگونی‌ را دارند. شیوع‌ ناگهانی‌ انواع‌ مختلف‌ آنفلوانزا تقریباً هر زمستان‌ رخ‌ می‌ دهد و شدت‌ آنها متفاوت‌ است‌. آنفلوانزا هم‌ در مرد و هم‌ در زن‌، در تمام‌ سنین‌ به‌ غیر از دوران‌ شیرخوارگی‌ دیده‌ می ‌شود.

علایم‌ شایع‌

لرز و تب‌ متوسط‌ تا بالا

دردهای‌ عضلانی‌، از جمله‌ کمردرد

سرفه‌، که‌ معمولاً یا با خلط‌ بسیار کم‌ همراه‌ است‌ یا اصولاً خلطی‌ همراه‌ آن‌ وجود ندارد.

گلودرد

خشونت‌ صدا

آب ریزش‌ از بینی‌

سردرد

خستگی‌

علل‌

عفونت‌ با ویروس‌های‌ دسته‌ میکسوویروس‌ها. این‌ ویروس‌ها در اثر تماس‌ مستقیم‌ یا غیرمستقیم‌ (مثلاً استفاده‌ از لیوان‌ آلوده‌) گسترش‌ می‌ یابند.

عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر

استرس‌

خستگی‌ شدید

تغذیه‌ نامناسب‌

وجود بیماری‌ اخیر که‌ موجب‌ کاهش‌ مقاومت‌ بدن‌ شده‌ باشد.

بیماری‌ مزمن‌، خصوصاً بیماری‌ مزمن‌ قلبی‌ یا ریوی‌

حاملگی‌ (سه‌ ماه‌ سوم‌)

افرادی‌ که‌ در یک‌ محیط‌ نیمه‌ بسته‌ زندگی‌ می‌ کنند.

سرکوب‌ ایمنی‌ ناشی‌ از دارو یا بیماری‌

مکان‌های‌ شلوغ‌ به‌ هنگام‌ بروز همه‌گیری‌

پیشگیری‌

حتی‌المقدور از خطرات‌ ذکر شده‌ در بالا پرهیز کنید.

اگر بالای‌ 65 سال‌ سن‌ دارید یا مبتلا به‌ بیماری‌ مزمن‌ قلبی‌ یا ریوی‌ هستید، سالانه‌ واکسن‌ آنفلوانزا دریافت‌ کنید. این‌ واکسن‌ تنها در برابر 2 یا 3 زیر گونه به‌ خصوص‌ از آنفلوانزای‌ نوع‌ A حفاظت‌ ایجاد می‌ کند.

از تماس‌ غیر ضروری‌ با افرادی‌ که‌ دچار عفونت‌های‌ دستگاه‌ تنفسی‌ فوقانی‌ به‌ هنگام‌ فصل‌ آنفلوانزا (زمستان‌) هستند خودداری‌ کنید.

استفاده‌ از داروی‌ آمانتادیس‌ برای‌ افراد پرخطر (که‌ واکسن‌ تزریق‌ نکرده‌ باشند) یا افرادی‌ که‌ نیازمند اقدامات‌ کنترلی‌ اضافه ‌تری‌ هستند.

عواقب‌ مورد انتظار

بهبود خود به‌ خودی‌ در عرض‌ 7 تا 10 روز در صورتی‌ که‌ هیچ‌ عارضه‌ای‌ رخ‌ ندهد.

اگر عارضه‌ای‌ رخ‌ دهد، درمان‌ با آنتی‌بیوتیک‌ معمولاً ضروری‌ است‌، و بهبود ممکن‌ است‌ 3 تا 6 هفته‌ طول بکشد.

عوارض‌ احتمالی‌

عفونت‌های‌ باکتریایی‌ از جمله‌ برونشیت‌ یا ذات‌الریه‌. این‌ عفونت‌ها ممکن‌ است‌ خصوصاً در افرادی‌ که‌ بیماری‌ مزمن‌ دارند یا افراد بالای‌ 65 سال‌ خطرناک‌ باشد.

درمان‌

- بررسی‌های‌ آزمایشگاهی‌، مثل‌ آزمایش‌ خون‌ و کشت‌ خلط‌ ، عکس‌برداری‌ اشعه‌ ایکس‌ از قفسه‌ سینه‌ (تنها در صورت‌ بروز عوارض‌).

- برای‌ تخفیف‌ گرفتگی‌ بینی‌، غالباً با آب‌ گرم‌ یا سرد، چای‌ غلیظ‌ یا آب‌ نمک‌ قرقره‌ کنید.

- برای‌ افزایش‌ رطوبت‌ هوا از یک‌ دستگاه‌ بخور خنک‌ استفاده‌ نمایید. رطوبت‌ کمک‌ می ‌کند تا ترشحات‌ ریه‌ رقیق گردد‌ و‌ راحت‌تر تخلیه‌ شود. درون‌ دستگاه‌ بخور خنک‌ دارو نگذارید، زیرا کمکی‌ نمی‌ کند. دستگاه‌ را روزانه‌ تمیز کنید.

- برای‌ جلوگیری‌ از سرایت‌ بیماری‌ به‌ دیگران‌، دستان‌ خود را مرتباً بشویید، خصوصاً پس‌ از فین‌ کردن‌ یا پیش‌ از دست‌ زدن‌ به‌ غذا یا مواد غذایی‌

- روی‌ عضلاتی‌ که‌ دچار درد هستند، کمپرس‌ گرم‌ یا صفحه‌ گرم‌ کننده‌ بگذارید.

داروها

برای‌ ناراحتی‌ خفیف‌ می‌ توان‌ از داروهایی‌ مثل‌ استامینوفن‌، شربت‌های‌ ضد سرفه‌، افشانه‌ها (اسپری‌های‌) بینی‌ یا ضد احتقان‌ها (رفع‌کننده‌ گرفتگی‌ بینی‌) استفاده‌ نمود.

آسپیرین‌ نخورید، زیرا در بعضی‌ از تحقیقات‌ مشخص‌ شده‌ است‌ که‌ بین‌ مصرف‌ آسپیرین‌ (خصوصاً در کودکان‌) به‌ هنگام‌ بروز یک‌ بیماری‌ ویروسی‌ و به‌ وجود آمدن‌ "نشانگان‌ رای"‌ ارتباط‌ وجود دارد. نشانگان‌ رای،‌ یک‌ نوع‌ آنسفالیت‌ (التهاب‌ مغزی) است‌.

می ‌توان‌ از یک‌ دسته‌ داروهای‌ ضد ویروسی‌ در موارد شدید، یا برای‌ کسانی‌ که‌ در معرض‌ بیشترین‌ خطر بروز عوارض‌ هستند استفاده‌ نمود.

فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری

بهترین‌ درمان‌ برای‌ آنفلوانزا استراحت‌ است‌. اگر وضعیت‌ سلامت‌ عمومی‌ شما خوب‌ باشد، استراحت‌ کمک‌ می‌ کند تا بدنتان‌ با ویروس‌ به‌ خوبی‌ مبارزه‌ کند.

رژیم‌ غذایی‌

معمولاً اشتها به‌ هنگام‌ آنفلوانزا کم‌ می ‌شود. شاید در ابتدا فقط‌ اشتها به‌ مایعات‌ داشته‌ باشید و پس‌ از مدتی‌ به‌ وعده‌های‌ غذایی‌ کوچک‌ حاوی‌ مواد نشاسته‌ای‌ بدون‌ ادویه‌ (نان‌ سوخاری‌، برنج‌، پوره‌، غلات‌ پخته‌ شده‌، سیب ‌زمینی‌ پخته‌) اشتها پیدا کنید.

روزانه‌ حداقل‌ 8 لیوان‌ آب‌ بنوشید (خصوصاً اگر تبتان‌ بالا باشد). نوشیدن‌‌ بیشتر مایعات مثل‌ آب‌ میوه‌، چای‌ و نوشیدنی‌های‌ غیر گازدار نیز به‌ رقیق‌ شدن‌ ترشحات‌ کمک‌ می‌ کنند.

در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

- اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ آنفوآنزا را دارید.

- اگر یکی‌ از موارد زیر به‌ هنگام‌ درمان‌ رخ‌ دهند:

افزایش‌ تب‌ یا سرفه‌ ـ وجود خون‌ در خلط‌ ـ گوش‌ درد ـ تنگی‌ نفس‌ یا درد قفسه‌ سینه‌ ـ ترشحات‌ غلیظ‌ از بینی‌، سینوس‌ها یا گوش‌ها ـ درد سینوس‌ ـ درد یا سفتی‌ گردن‌

- اگر دچار علائم‌ جدید و غیر قابل‌ توجیه‌ شده‌اید. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممکن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دکتر سارا ( دوشنبه 86/9/19 :: ساعت 5:50 صبح )

< 1 2 3 4 5 >> >

»» لیست کل یادداشت های این وبلاگ
سال جدید
سال نو مبارک
روز پزشک گرامیباد
رمضان...
میلاد نور مبارک.......
اس ام اس ولادت حضرت ابوالفضل (ع) و روز جانباز
27رجب عید مبعث پیامبر اکرم (ص)بر تمامی مسلمانان مبارک
اشیایی پرکاربرد که کثیفتر از کاسه توالت هستند!
7 نکته درباره آلرژی
4 قانون در مصرف دارو
[عناوین آرشیوشده]

اوقات شرعی

>> بازدید امروز: 25
>> بازدید دیروز: 533
>> مجموع بازدیدها: 3322496

» درباره من «

مدیر وبلاگ : دکتر سارا[1786]

نویسندگان وبلاگ :

dr shohre khanom[154]

mastane_j[492]

iman_karami[197]

ehsan[50]

بی نام ونشون ...[263]

mohsen_f[201]

دکتر بیگدلی[404]

دکتر سلیمی راد[350]

پزشک هستم که آرزو دارم بتوانم از تخصصم در جهت کمک به همنوعم به نحو احسن استفاده کنم و بیاری خدا دردی از دردهای بیماران دردکشیده را از تن رنج کشیده اشان کم کنم ....

» پیوندهای روزانه «