وظیفه سیستم عصبی مرکزی عبارتست از: پردازش اطلاعات دریافتی و کنترل حرکات عضلات برای انجام کارهای خاص.

ام اس (multiple sclerosis) یا MS ، یکی از بیماری هایی است که موجب تخریب میلین اعصاب در سیستم عصبی مرکزی می شود.

میلین، غشای پوشاننده اعصاب است که مانند یک عایق از آنها محافظت می کند. از بین رفتن میلین باعث تخریب اطلاعات در سیستم عصبی مرکزی می شود و علائم MS بروز می کند.

چه افرادی دچار MS می شوند؟

معمولا این بیماری در افراد 20 تا 50 ساله شایع است، اما در کودکان و افراد مسن نیز دیده می شود.

زنان دو برابر مردان و زودتر از آنها به این بیماری مبتلا می شوند.

علل بیماری MS چیست؟

دلیل این بیماری هنوز ناشناخته است.

20 سال پیش محققان دریافتند یک عامل خارجی مانند ویروس باعث تغییر عملکرد سیستم ایمنی بدن شده و این تغییر باعث می شود که سیستم ایمنی، میلین اعصاب را به عنوان یک مزاحم در نظر گرفته و به آن حمله کند.

البته این نظریه هنوز به اثبات قطعی نرسیده است، ولی حمله سیستم ایمنی به بافت عصبی بر اساس شواهد درست است.

این حمله به نام حمله خودایمنی خوانده می شود و در نتیجه MS، یک  بیماری خود ایمنی است.

در اثر حمله سیتسم ایمنی بدن به بافت عصبی، التهاب رخ می دهد و میلین از بین می رود، در نتیجه پیام های عصبی در طول عصب تخریب شده کندتر حرکت می کنند.

ممکن است بعد از حمله، برخی از میلین ها دوباره ترمیم شوند و برخی دیگر برای همیشه از بین بروند.

با پیشرفت بیماری، بر تعداد اعصاب آسیب‌دیده افزوده می شود و فرد دچار اختلال بینایی، گفتاری، راه رفتن، نوشتن و حافظه می شود.

MS یک بیماری ارثی است؟

گرچه هنوز این مسئله معلوم نیست، اما ژنتیک می تواند در این بیماری نقش داشته باشد.

عوامل محیطی نیز در ابتلای به این بیماری موثرند.

انواع MS

- ام اس عودکننده و فروکش کننده

- ام اس پیشرونده اولیه

- ام اس پیشرونده ثانویه

- ام اس پیشرونده و عود کننده

MS عودکننده و فروکش کننده

حدود 65 تا 80 درصد افراد مبتلا به ام اس، دچار این نوع می باشند.

این نوع یکی از شایع ترین انواع MS است.

ام اس عودکننده و فروکش کننده، دارای حملات حاد غیرقابل پیش‌بینی همراه با بدتر شدن علائم و سپس بهبودی کامل، نسبی و یا عدم بهبودی برخی از عملکردها است.

در این نوع ام اس، علائم به طور کامل و یا نسبی ناپدید می شوند و بهبودی رخ می دهد و مجددا حمله بیماری شروع می شود.

زمان بین بهبودی و تکرار حمله ممکن است هفته ها و یا چندین ماه طول بکشد.

MS پیشرونده اولیه

این نوع MS، دارای پیشرفت تدریجی، بدون هیچگونه عود و یا بهبودی می باشد.

تنها 15 درصد بیماران، دارای این نوع MS می باشند.

این نوع بیشتر در افراد بیش از 40 سال مشاهده می شود.

MS پیشرونده ثانویه

در ابتدا با یک دوره عودکننده و بهبودی آغاز می شود، اما بعد از آن پیشرفت می کند.

بخش پیشرفت ممکن است طی مدت کوتاهی پس از شروع MS آغاز شود و یا ممکن است سال ها بعد رخ دهد.

حدود 50 درصد از بیماران مبتلا به MS عودکننده و فروکش کننده، بعد از گذشت 10 سال به MS پیشرونده ثانویه مبتلا می شوند.

MS پیشرونده و عودکننده

این نوع MS دارای شیوع کمتری نسبت به سایر انواع آن است.

این نوع ام اس، دارای پیشرفت مداوم با حملات حاد است که ممکن است بهبود یابد یا نه.

افراد مبتلا به این نوع MS ممکن است در ابتدا به نوع پیشرونده اولیه دچار شوند.

علائم MS

- اختلالات بینایی (تاری دید، تشخیص نادرست رنگ ها، نابینایی در یک چشم و درد چشم)

- ضعف اندام، از دست دادن هماهنگی عضلات و عدم تعادل بدن

- گرفتگی عضلات، خستگی، بی حسی و سوزن سوزن شدن آنها

- از دست دادن احساسات، لکنت زبان، لرزش و یا سرگیجه

- اختلال در دفع مدفوع و ادرار

- تغییرات ذهنی (کاهش تمرکز، کمبود توجه و از دست دادن حافظه)

- افسردگی

- پارانویا (بیماری توهم و سوء ظن)

- خنده و گریه غیرقابل کنترل