روز گام نهادن به این دنیا"یوم ولد" و روز مرگ و انتقال برزخ"یوم یموت" و روز برانگیخته شدن در جهان دیگر "یوم یبعث حیا".
خداوند در سوره مریم سلامتی در این سه روز سخت را برای حضرت عیسی(علیه السلام) و یحیی(علیه السلام) برمی شمرد.
ما مسلمانان وقتی با هم ملاقات می‌کنیم برای شروع کلام، سلام می‌کنیم. سلام به معنی سلامتی است و کسی که سلام میکند در واقع سلامتی و
صلح و آرامش را برای طرف مقابل هدیه می‌دهد.
برای همین امر، سلام که از اسما حسنای الهی است بدین معناست که بندگان از ظلم او بر سلامتند و او به سلامت از هر عیب و نقص و آفتی است و این
که امید سلامتی از خداست و اصل و مصدر سلامت است.
بیماری و ضعف، انسان را از زندگی ساقط میکند و بیماری‌های لاعلاج مرگ تدریجی برای انسان است و همه دوست دارند همیشه سالم و سلامت باشند
و بزرگ‌ترین نعمت سلامتی دین و دنیا می‌باشد.
صلح و سلامتی
در قرآن آیات بسیاری از بهشتیان سخن می‌راند.
لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا غ– وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیهَا بُکْرَةً وَعَشِیًّا
این است بهشتی که به هر کس از بندگان خود که پرهیزکار باشد به میراث می‌دهیم(مریم/62)
إِلَّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًا
مگر سخنی که سلام است و سلام(واقعه/26) کلام رایج بهشتیان سلام است و بدین معناست که در بهشت امنیت روحی وجود دارد و همه بهشتیان کلام‌ها و رفتارشان بوی
سلامتی و صلح و امنیت می‌دهد.
آری در این دنیا همه کسانی که خانه‌هایشان بر ستون و پایه امنیت و صلح باشد آن چنان است که گویی این دنیایشان خانه امن الهی و بهشت است و کسانی که
خانه‌هایشان پر از جنگ و دعوا و ناراحتی است گویی در جهنم به سر می‌برند.
اختیار با ماست بهشتی بنا کنیم یا جهنمی بسازیم.
سخنان لغو و بیهوده، دعوا و ناراحتی باعث رنجش می‌شود و اهل بهشت در هر دو سرا هیچ گاه باعث عذاب یکدیگر نمی‌شوند.
فَإِذَا دَخَلْتُمْ بُیُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَی? أَنْفُسِکُمْ تَحِیَّةً مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُبَارَکَةً طَیِّبَةً.
پس هرگاه به خانه‌هایی [که ذکر شد] وارد شدید، بر خودتان سلام کنید که درودی است از سوی خدا [درودی] پربرکت و پاکیزه، (نور/61)
وقتی وارد خانه ای شدید مأمور هستید که سلام بدهید و رفتاری صلح آمیز و مسالمت آمیز داشته باشید تا در سلامت روحی کامل روحی و جسمی به سر برید.
سلامتی در دین یعنی باورها و اعتقادات انسان سالم و کامل باشد زیرا در صورت فساد و مریضی در باورها و اعتقادات اعمال انسان نیز به تباهی و فساد
می‌رود. نور زاییده نور است و تاریکی زاییده تاریکی. تنها در صورت ایمان کامل عمل صالح موجود می‌شود. بسیاری از افراد که در باورهایشان بیمار هستند
مثلاً امامان را هم‌طراز خدا می‌دانند و یا فرقه های بهائیت و وهابیت، اعمالشان نیز به هان مقدار فاسد می‌باشد.
اگر می‌خواهید سالم زندگی کنید و سالم بمیرید و در فراز و نشیب دنیا به سلامت به سر برید باید تسلیم محضر و فرمان‌بردار مطیع خداوند باشید.
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ کَافَّةً وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ غڑ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ
ای اهل ایمان ! همگی در عرصه تسلیم و اطاعت [از خدا] در آیید، و از گام‌های شیطان پیروی نکنید، که او نسبت به شما دشمنی آشکار است(بقره/208)
ورود در فضای سلم و تسلیم امکان ندارد مگر در سایه ایمان به خدا باید سلیقه‌ها را کنار گذاشته و تنها تسلیم قانون خدا باشیم در صورت تسلیم بودن صلح و آرامش می‌یابیم.
دوری از وسوسه های شیطان که انسان را گام به گام منحرف میکند و او را مجبور به گناه نمی‌کند بلکه فقط کارت دعوتی برای انسان‌ها می فرستد
مهمترین قدم در ترک گناهان است.
آری تنها به اتکا قوانین مادی هرگز جنگ و ناامنی و اضطراب از دنیا برچیده نخواهد شد. زیرا عالم ماده و علاقه به آن، همواره مرکز کشمکش‌ها و تضادی‌ها است. و اگر نیروی معنوی ایمان آدمی را
کنترل نکند امنیت و آرامش حاصل نمی‌شود.
ایمان یک حلقه محکم اتصال در میان قلوب بشر است آری ایمان به خدا و تسلیم در برابر فرمان او نقطه وحدت، آرامش و امنیت است.
در تاریخ زندگی هر انسان و انتقال او از عالمی به عالم دیگر سه روز سخت وجود دارد که فقط خداوند تنها پناهگاه انسان می‌باشد. البته به شرطی که انسان را سلامت را طی کرده باشد و به قول
معروف انسان‌ها آن گونه می‌میرند که زندگی کرده باشند.
روز گام نهادن به این دنیا"یوم ولد" و روز مرگ و انتقال برزخ"یوم یموت" و روز برانگیخته شدن در جهان دیگر "یوم یبعث حیا".
خداوند در سوره مریم سلامتی در این سه روز سخت را برای حضرت عیسی(علیه السلام) و یحیی(علیه السلام) برمی شمرد.
از آن جا که این سه روز انتقالی با بحران‌هایی روبرو است خداوند سلامت و عافیت خود را شامل حال بندگان خاصش قرار می‌دهد و آن‌ها را در این سه مرحله طوفانی در کنف
حمایت خویش می‌گیرد.
وَمَنْ یُعْرِضْ عَنْ ذِکْرِ رَبِّهِ یَسْلُکْهُ عَذَابًا صَعَدًا
و کسی که از یاد پروردگارش روی برگرداند ، او را در عذابی بسیار سخت و روز افزون در خواهد آورد(جن/17)
عذاب سخت و مشکل، جزای کسانی است که از اوامر خدا روی‌گردانی کردند و نافرمانی و عصیان را شیوه خود قرار دادند چنان که هم در دنیا همیشه گرفتارند و زندگی سختی دارند و هم در
آخرت گرفتار عذاب سخت و فراگیر هستند.
آری آثار ایمان فقط در آخرت نیست بلکه در این دنیا نیز مشهود است.
بَلَی? مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ
آری کسانی که همه وجود خود را تسلیم خدا کنند در حالی که نیکوکارند، برای آنان نزد پروردگارشان پاداشی شایسته است، نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند(بقره/112)
علت ورود در بهشت تسلیم فرمان خدا و نیکوکار بودن است.
بهشت به ادعا و شعار به کسی داده نمی‌شود بلکه ایمان و عمل صالح لازم است ایمان درونی و عمل صالح بیرونی. و نیکوکاری باید سیره دائمی انسان
باشد نه به صورت موسمی و فصلی و هر که خالصانه روی به خدا آورد هم بهره کامل دارد فله اجره عند ربه و هم از هر نوع دلهره بیمه خواهد بود لا
خوف علیهم.
بهترین سلام از بهترین
که خداوند به پیامبرانش می‌فرستد سلامتی کامل و ایمنی از سختی و عذاب است.
سَلَامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِیمٍ
(یس/58)
سَلَامٌ عَلَی? نُوحٍ فِی الْعَالَمِینَ
(صافات/79)
سَلَامٌ عَلَی? إِبْرَاهِیمَ
(صافات/109)
سَلَامٌ عَلَی? مُوسَی? وَهَارُونَ
(صافات/120)
سَلَامٌ عَلَی? إِلْ یَاسِینَ
(صافات/130)
و زیباترین سلام نیز در شب قدر به همه بندگان خوب خدا که شب را احیا گرفته‌اند و قلبشان را به نور قرآن و عترت احیا و زنده کرده‌اند می‌فرستد.
سلام هی حتی مطلع الفجر
سلام به همه آن جوان‌هایی که دوست دارند پاک باشند و در سلامتی کامل دین به سر برند و سلام به همه آن‌هایی که تسلیم محض اوامر خداوند هستند و پا بر روی هوای دلشان می‌گذارند و به همه خواسته های نفسشان نه می‌گویند.
بهشت و سلامت جاودان از آن کسانی است که واجد دو شرط باشند. در مرحله اول تسلیم محض در مقابل فرمان حق و ترک تبعیض در احکام الهی، چنان نباشد که هر دستوری موافق منافعشان است بپذیرند و هر چه مخالف آن باشد پشت سر اندازند آن‌ها به طور کامل تسلیم حق اند.
در مرحله بعد آثار این ایمان در عمل آن‌ها به صورت انجام کار نیک منعکس گردد آن‌ها نیکوکارند.
آری مسئله تسلیم اشاره به این است تا ایمان راسخ وجود نداشته باشد نیکو کاری حاصل نخواهد شد. ایمان در عمق جانشان نفوذ کرده است.
تبیان
منبع:
تفسیر نمونه – آیت‌الله مکارم شیرازی
تفسیر نور – آقای قرائتی
