پيام

در دامن گذاشت و زبان مبارك خود را در دهان حضرت امام حسين (ع ) نهاد، آنحضرت چنان مى مكيد كه گويا شير و عسل از زبان آن حضرت بدهان آقازاده ميآيد. بعد پيشانى و ميان دو ديده او را بوسيده و قنداقه حضرت را بمن داد، در اين هنگام صداى گريه حضرت بلند شد و سه مرتبه فرمود: خدالعنت كند گروهى را كه تو را شهيد مى كنند.

گفتم : پدر و مادرم فداى شما شوند، چه كسى او را خواهد كشت ؟! فرمود: باقى مانده جمعى از ظالمان و ستمگران بنى اميه .

مطلب شما قابل تامل بود تشکر

سلام جاويد خداي يکتا بر حسين

سلام بر شهداي دشت كربلا - علي همتي