سلام دوست عزيز
داستان بسيار زيبا و آموزنده اي بود كه احوال صوفي نا خودآگاه منو ياد اين مصرع انداخت:
دل ز دنيا شسته ام از درد خويش ...
بهرحال بسهم خودم از نوشتن اين مطلب بجا و خواندني سپاسگزارم و برات آرزوي كاميابي روزافزون ميكنم .
